در بتن هاي غلتكي بر خلاف بتن هاي معمولي ، نسبت آب به سيمان پايين است. در شرايط جوي گرم و يا به دليل وزش باد ، همين مقدار اندك آب موجود در بتن ، به سرعت تبخير مي شود كه همين امر باعث كم شدن ميزان تراكم بتن غلتكي حين كوبش آن مي شود . در حال حاضر براي رفع اين معضل از مواد شيميايي موسوم به ديرگيركننده ها استفاده مي شوند كه موجب به تأخير افتادن تبخير آب مي شوند . اين راه حل به تنهايي كافي نيست . از اين رو در اين اختراع براي حل اين مشكل سعي شده است ماده مكملي اختراع شود كه مقادير مورد نياز آب را درون بافت بتن ذخيره كند و به تدريج آب ذخيره شده، در حين فرايند كوبش بتن غلتكي با فشار غلتك هاي فولادي ارتعاشي و غلتك هاي لاستيكي آزاد شود. به اين منظور ، در اين اختراع ژل آبي از مخلوط آب و مواد جاذب آب مانند نانو سيليس ، مواد معدني متخلخل ، سلولزها و يا مواد پليمري لخته كننده مواد جامد تهيه و به مخلوط مواد اوليه بتن غلتكي اضافه مي شود . مقدار آب ذخيره شده در بافت بتن ، به تدريج در حين كوبش آزاد مي شود و رطوبت مورد نياز براي بهبود تراكم بتن را فراهم مي كند.