سيستم ايمني آسانسور با كاهش تدريجي سرعت مجهز به ريل هاي راهنماي زاويه دار نسبت به خط عمود در چاه آسانسور، پس از سقوط ، متشكل از چهار ريل (فك) زاويه دار در چهار طرف چاه آسانسور مي باشد. هر فك به سه فنر با ضرايب سختي و جنس متفاوت تجهيز شده است. در شرايط پس از سقوط، زماني كه كابين با سرعت از طبقه اول عبور مي كند و در لحظه ورود به چاه آسانسور، چهارطرف گوشه ي كابين كه به كفشك هاي خميده مجهز شده است به روي فك هاي زاويه دار مي نشيند و همزمان عمل اصطكاك و فشرده شدن فنرها به واسطه ي زاويه دار بودن ريل ها (فك) در چهار طرف انجام مي شود. با پايين آمدن كابين در چاه، نيرويي از طرف ريل هاي زاويه دار و فنر ها به كابين اعمال مي شود. با افزايش ضريب سختي فنر از بالا به پايين، هرچه كابين در حال سقوط پايين تر رود، نيروي بيشتري از طرف فك و فنر به آن اعمال مي شود، در نتيجه سرعت كابين در حال سقوط به ميزان بيشتري كاهش مي يابد. لذا در نهايت منجر به ايستادن كامل كابين و مهار كابين خواهد شد. از طرفي ديگر، به واسطه حفظ حالت گوه ايي چاه (مسير حركت كابين در چاه) و جلوگيري از عمود شدن فك ها جهت مهار كابين در اين فضاي گوه ايي شكل، در انتهاي مسير، ضربه گيرهايي در منتهي اليه نشيمن گاه هر فك تعبيه شده است، تا ميزان درگيري كابين و فك ها را تا انتهاي مسير سقوط حفظ كند.