كشور عزيزمان ايران، كشور زلزله خيزي است. اختلال PTSD، شايعترين اختلال رواني در بازماندگان زلزله است كه به شدت فعاليت روزمره آنان را تحت تاثير قرار ميدهد. علاوه بر درمانهاي دارويي، مزيتهاي استفاده از درمانهاي روانشناختي جديد مانند بيوفيدبك و واقعيت مجازي، نيز اثبات شده است. استفاده همزمان از اين دو فناوري براي كمك به درمان PTSD زلزله تاكنون گزارش نشده است. در سيستم حاضر، از تركيب همزمان فناوريهاي بيوفيدبك و واقعيت مجازي، به منظور كمك به درمان PTSD استفاده ميشود. براي پياده سازي اين سيستم از سه سنسور متصل به انگشت شست بيمار اندازه گيري ضربان قلب، اكسيژن اشباع و دماي بدن ، انجام ميشود. سپس، بيمار با نصب هدست واقعيت مجازي ميتواند در محيطهاي مجازي از پيش شبيه سازي شده زلزله و محيط هاي آرامش بخش، در معرض تحريك قرار بگيرد. پارامترهاي فيزيولوژيك ثبت شده از طريق سنسورها، به طور همزمان، روي صفحه نمايش پزشك و نيز هدست بيمار نمايش داده ميشود. با راهنماييهاي روانپزشك، بيمار آموزش ميبيند تا با رساندن پارامترهاي اندازه گيري شده به مقدار نرمال، سلامت روان خود را بازيابد.

خلاصه اختراع عنوان اختراع : دستگاه خودكار مواجهه و پسخوراند زيستي زمينه فني اختراع: مهندسي پزشكي اختلالات اضطرابي مانند انواع ترسهاي مرضي (فوبياها) اختلال استرس پس از حادثه، ترس از ارتفاع، حشرات و اضطرابهاي اجتماعي مانند ترس از سخنراني در جمع و ... در مطالعات مختلف به اثبات رسيده است. از سوي ديگر استفاده از درمان هاي دارويي با در نظر گرفتن عوارض آن و هم چنين عدم تمايل بيماران به استفاده از دارو به ويژه در حوزه اختلالات رفتاري ( روحي رواني ) سبب شده است كه درمان هاي جايگزين مانند قرار دادن بيمار در آن وضعيت مثلا فردي كه ترس از ارتفاع يا ترس از سخنراني در جمع دارد را در آن وضعيت قرار مي دهند اما در برخي بيماران بدليل شدت اضطراب ناشي از مواجهه نمي توانند مواجهه حقيقي و صحيحي با اضطراب مورد نظر داشته باشند و يا در برخي بيماران اين روش درمان بسختي قابل تحمل و اجراست و به همين دليل ممكن است اثربخشي و قابليت تكرار آن كاهش يابد و يا حتي ديده شده است بدليل تجربه ناخوشايند ناشي از مواجهه، ادامه درمان غير ممكن گردد تكنيك اصلي درماني ساخت دستگاه مبتني بر روش virtual reality exposure therapy مي باشد. اين تكنيك يك شيوه درمان اختلالات اضطرابي است در اين شيوه فرد بوسيله دستگاه قابل برنامه ريزي در محيط شبه واقعي اضطراب زا قرار ميگيرد. در واقع مواجهه درماني شامل دو بخش مهم است كه اول مواجهه سازي بيمار با تصويرسازي ذهني موقعيت اضطراب زا و مرحله دوم مواجهه حقيقي در محيط واقعي كه فرد ضمن مواجهه با تصاوير واقعي در فضاي مجازي و بصورت كنترل شده آمادگي مواجهه واقعي را پيدا مي كند. استفاده از اين روش محدوديتها - مشكلات و خطرات مواجهه واقعي را ندارد ولي در حد مواجهه واقعي اثربخش است.تكنيك دوم درماني استفاده شده در دستگاه روش بيوفيدبك (Biofeedback)مي باشد. بيوفيدبك يا بازخوراند زيستي يكي از روش هاي درماني نوين در پزشكي مي باشد كه در آن عملكردهاي بدن مانند تنفس , فشار خون وضربان قلب را با كمك ذهن(از طريق كنترل ارادي و آگاهانه سيستم عصبي) كنترل مي شود . بيوفيدبك به معناي ثبت سيگنال هاي بيولوژيك مانند تنفس , فشار خون ,تعريق , انقباضات عضلاني و ... مي باشد. اين سيگنال ها پس از دريافت توسط ميكرو كنترلر قدرتمند ARM مدل LPC1768(cortex- M3 مورد پردازش قرار مي گيرد و به شكل سيگنالهاي صوتي يا تصويري براي بيمار و يا به صورت كمي به شكل اعداد و نمودار ها براي درمانگر يا پزشك نمايش داده مي شوند. بيمار با مشاهده فعاليت هاي بيولوژيك خود به صورت اعداد و يا صوت و تصوير به عنوان مثال از ميزان فعاليت عضلاني - ضربان قلب و يا وضعيت تنفسي خود به هنگام تمرين درماني آگاه مي شود و قادر است فعاليت مورد نظر را تقويت يا تضعيف نمايد.