با توجه به اينكه اقليم اكثر مناطق مركزي، جنوبي و شرقي كشور بياباني است. تراكم گياهي در بيابان ها به دليل مختلف رو به كاهش است : از جمله تغييرات آب و هوايي و اقليم ، استفاده نادرست از مراتع ، اتش سوزي ، شن هاي روان و گرد و خاك .... كشت گياه ، يكي از راه هاي موثر توسعه جنگل ها و طبيعت و منابع طبيعي است كه موجب كاهش الودگي آب و هوا و در نتيجه كاهش گرد خاك مي شود . براي كشت دانه هاي گياهان در طبيعت و بيابان ها نمي توان از ماشين هاي كشاورزي استفاده كرد زيرا 1 – نمي توان بيابان را شخم كرد ، با شخم بيابان بوته هاي زيادي كنده مي شوند. 2 – هيچ ماشين اي تا كنون ساخته نشده كه بتواند در بيابان حركت كند و به بوته ها آسيب نرساند. ماشين هاي كشاورزي فعلي مبناي كشت انها شخم زدن زمين است و از طرفي معمولا پشت تراكتور و يا يك كشنده ديگر نصب مي شوند و خود اين كشنده ها ورزن بسيار زياد و چرخ هاي بزرگي دارند. كه اگر در بيابان روي بوته اي بروند ، ان بوته تا چند سال نمي تواند رشد كند و گاها موجب خشك شدن بوته ها ميشود ، چرخ هاي دستگاه هاي كشاورزي امروز گرد و لاستيكي هستند . مشكلات فوق باعث شد تا ما به فكر طرحي نو باشيم. 1.ماشيني كه بتواند در بيابان حركت كند و به بوته ها آسيب نزند. 2.ماشيني كه عمل كشت خودكار را بدون شخم زدن و شكاف خاك انجام دهد . 3.ماشيني كه بصورت خودكار و بدون دخالت انسان عمل كشت را انجام دهد.. 4.ماشيني كه بتواند باتوجه به سختي و نرمي زمين ، عمق كشت دامنه را تنظيم نمايد. 5.ماشيني كه براي كشت گياه از يك سيستم پيستون 3 زمانه استفاده مي نمايد 6.سيلندر و پيستون ها براي كشت انرژي خود را از حركت چرخ مي گيرند و از هيچ منبع بيروني استفاده نمي كنند.