گياهان دارويي از ديرباز در درمان انواع زخم هاي پوستي، زخم هاي داخلي و بواسير، كورك و سوختگي ها مورد استفاده قرار مي گيرند .در گذشته نيز براي مداواي زخم ها از گياهان دارويي به عنوان دارو جهت التيام زخم استفاده مي نموده اند، گزارشات متعددي مبني بر تأثيرات مثبت عصاره ها و اسانس هاي گياهان دارويي بر روند ترميم زخم از قبيل رفع التهاب، سازمان دهي و تشكيل رشته هاي كلاژن، تشكيل اپيتليوم و انقباض زخم ها وجود دارد. امروزه به بركت پيشرفت هايي كه در صنعت داروهاي گياهي رخ داده است، شيوه هاي درماني جديدي در كنار طب نوين پزشكي ايجاد شده است. يكي از پيشرفت ها، توليد پمادهاي سوختگي گياهي است كه از برگ،ساقه يا ريشه گياهان دارويي بدست مي آيد، كه ديگر عوارض پمادهاي شيميايي را ندارد و بعضا بهتر از آنها باعث بهبود زخم و سوختگي مي شود. متاسفانه گياهان دارويي وحشي به دليل پراكندگي در مكان هاي صعب العبور و حضور در نقاط دور دست كه امكان تردد در آنها به سختي ميسر مي باشد، امكان جمع آوري آنها همواره با مشكلاتي همراه بوده است كه اين باعث مي شود كه مخترعين گذشته در توليد پماد ضد زخم و سوختگي از تعداد معدودي از اين گياهان استفاده كنند كه غالبا نيز به صورت كشت شده، بدست مي آيند. در اين مطالعه سعي شده كه نقاط ضعف پمادهاي قبلي برطرف شده و از تنوع و تعدد گياهي بيشتري استفاده شود كه داراي بيشترين مواد موثره ي تاثير گذار در زمينه دارويي و پزشكي مي باشند و همچنين اين گياهان در كنار هم بتوانند كه مطلوب ترين اثر را بروي بهبود، ترميم، خنك كنندگي، ضدعفوني كنندگي و اپيتلياليزاسيون داشته باشند. علاوه بر اين در توليد اين محصول از اسيدهاي چرب غير اشباع به عنوان پايه اصلي پماد استفاده شده كه نه تنها در مقابل راديكال‌هاي آزاد احيا مي‌شوند، بلكه به دليل مشابهت ساختماني با چربي موجود در غشاي سلول، موجب توليد موادي مي‌شوند كه نمي‌توانند التهاب‌ ايجاد كنند. اين دو مكانيسم، موجب كاهش التهاب در سوختگي مي‌شوند.

بالا رفتن ميزان ابتلا به بيماريهاي قلبي-عروقي، ديابت، بيماريهاي مزمن تنفسي و سرطان، لزوم طراحي فرمولاسيون هاي جديد و استفاده از غذاهاي فراسودمند را كه نقش اثبات شده در پيشگيري و بروز بيماري دارند را خاطر نشان مي سازد(26). استفاده از تكنولوژي هاي جديد مانند الكتروريسي براي بهبود روشهاي ريزپوشاني و انتقال هدفمند مواد زيست فعال در سالهاي اخير مورد توجه قرار گرفته است(28, 27). رسوراترول با ساختار 3 '4 5 تري هيدروكسي استيلبن، تركيب پلي فنلي از خانواده استيلبن است كه عمدتا در پوست انگور، بادام زميني و ريشه گياهي بنام پلي گونوم كاسپيداتوم يافت مي شود و يكي از Phytochemicals گياهي با خواص آنتي اكسيداني و ضد سرطاني است (29). مقادير مصرف رسوراترول از طريق افزايش مصرف غذاهاي غني از رسوراترول از قبيل انگور انواع دانه ها و بادام زميني قابل افزايش است اما استفاده از اين روش براي افزايش مصرف همگاني رسوراترول مناسب نمي باشد، زيرا اولا قابليت دسترسي زيستي رسوراترول به دليل قرار گرفتن در ساختارهاي بيولوژيكي خاص نسبتا پايين است ، دوما مقادير رسوراترول موجود در منابع طبيعي بسته به گونه، شرايط آب و هوايي، محل و حتي زمان بسيار متفاوت است و بالاخره مقدار رسوراترول در جايي از گياه بيشتر است كه معمولا مورد مصرف انساني قرار نمي گيرد (30). به دلايل گفته شده، جداسازي و خالص سازي رسوراترول از منابع طبيعي و سپس فرموله كردن آن در سامانه¬هاي مناسب غذايي توصيه مي گردد اما مصرف پودر رسوراترول نيز در مقياس صنعتي و در فرمولاسيون غذاهاي سلامتي بخش بعلت حلاليت كم در آب ،پايين بودن دسترسي زيستي و ناپايداري در برابر نور نيز با محدوديتهاي روبه رو است(32-31). هدف از انجام اين تحقيق توليد مكمل خوراكي رسوراترول مي باشد كه اين كار با ريزپوشاني اين آنتي اكسيدان در بيو پليمر هاي غذايي انجام شده است.