ساخت بتن خودتراكم مقاوم در برابر آتش ، با استفاده از پرليتساخت بتن خودتراكم مقاوم در برابر آتش ، با استفاده از پرليت

ساخت بتن خودتراكم بااستفاده ازفلسفه حداكثر چگالي وزئوليت

ساخت بتن خود تراكم مقاوم در برابر آتش با استفاده از پرليت و زئوليت

توليد چيپس به روش صنعتي رايج ترين نوع توليد است اما با توجه به استفاده از مواد نگهدارنده، رنگ ها و چاشني هاي مصنوعي و پايين بودن ارزش غذايي بدليل نوع پخت، اين روش داراي معايب بسيار و پي آمد آن ضرر هاي غيرقابل جبران براي سلامت جامعه است. دستگاه چيپس ساز تمام اتوماتيك با بهره گيري از طراحي و تكنولوژي مدرن بسياري از معايب و مشكلات روش هاي پيشين را حل كرده است، بدين صورت كه با قرار دادن سيب زميني در دستگاه و فشار دادن يك كليد، عمليات توليد چيپس كه شامل مراحل (پوست كني - برش به صورت ورق ورق - پخت) است، همگي بصورت اتوماتيك و متوالي انجام شده و در مدت 3 دقيقه چيپس طبيعي و تازه آماده سرو مي باشد. تمام اتوماتيك بودن دستگاه باعث شده تا كار با آن بسيار ساده باشد و نيازي به اپراتور متخصص و تمام وقت نباشد، دستگاه مي تواند در تمامي اصناف مرتبط با مواد غذايي بكار گرفته شود.

فرآيند توليد آئروژل آلوميناي افشاشده در اختراع فعلي در دماي محيط و فشار اتمسفري انجام مي‌شود. فرآيند توليد آئروژل آلوميناي خالص و يكپارچه از دراس ثانويه آلومينيوم، شامل استحصال آلومينيوم از دراس ثانويه آلومينيوم به صورت محلول سديم آلومينات، شست و شو و عمليات تبادل حلال مي‌باشد. در فرآيند اختراع‌شده، مي‌توان آئروژل آلومينا را از طريق پيش‌ماده‌هاي حاوي آلومينيوم و بازيابي پسماندهاي حاوي آلومينيوم نظير گل قرمز و ... توليد كرد. در اين فرآيند از هيچ‌گونه افزودني شيميايي جهت تقويت ساختار استفاده نشده‌است. شايان ذكر است كه مرحله‌ي خشك كردن ژل مرطوب جهت سنتز آئروژل آلومينا كه عمده‌ترين تاثير در حصول آئروژل آلومينا را دارد در فشار محيط و در دماي نسبتا پايين صورت گرفته است. پر واضح است كه فرآيند افشا شده در اين اختراع براي سنتز آئروژل‌هاي معدني ديگر نيز كاربرد دراد. آئروژل آلوميناي به‌دست‌آمده داراي دانسيته g/cm3 29/0-33/0، تخلخل 86%-88%، مساحت سطح ويژه‌ي m2/g 148-230، حجم منافذ كل cm3/g 96/0- 40/1 و خلوص بالاتر از 97% است.

فرآيند توليد آئروژل سيليس افشا شده در اختراع فعلي در شرايط خشك كردن در فشار محيط بدون استفاده از هيچگونه اصلاح سطح يا تقويت ساختار ژل از پيش‌ماده ارزان قيمت و در دسترس انجام مي‌شود. در ابتدا فرآيند توليد ژل سيليس، شامل انحلال سرباره در اسيد، فيلترات محلول و تبديل به ژل از طريق پيرسازي و شستن ژل حاوي ناخالصي براي رسيدن به ژل سيليس با خلوص بالا است. در مرحله بعد ژل سيليس استخراج شده از طريق سه مرحله تبادل حلال (solvent extraction)، پيرسازي و خشك كردن در فشار محيط به آئروژل سيليس تبديل مي‌شود. مراحل تبادل حلال با استفاده از نسبت‌هاي مختلف حجمي از ترت بوتانول/ اتانول، بدون استفاده از هيچگونه اصلاح سطح، ماده فعال سطحي (surfactant) يا تقويت ساختار ژل انجام شده است. در اين فرآيند ژل سيليس را مي‌توان از طريق ساير پسماندهايي كه حاوي سيليس هستند توليد كرد. آئروژل سيليس بدست آمده داراي سطح ويژه m2/g 700-500، حجم منافذcm3/g 2-97/0، اندازه حفرات nm 20-7 و چگاليg/cm3 08/0-03/0 است.

فرآيند توليد نانوسيليس افشاشده در اختراع فعلي در يك راكتور با دماي 40 تا 80 درجه‌سانتي‌گراد و فشار اتمسفري انجام مي‌شود. فرآيند توليد نانوسيليس، شامل آسياب كردن قطعات سرباره تا اندازه‌ي كم‌تر از850 ميكرون، انحلال پسماند فرآيند ريخته‌گري در اسيد، تبديل فيلترات به ژل از طريق حرارت و شستن ژل براي رسيدن به نانوسيليس با خلوص بالا مي‌باشد. جامد حل‌نشده‌ي به‌دست‌آمده از اين فرآيند اسپينل با خلوص بالا مي‌باشد. از پساب مرحله آب‌شويي، كلسيم كلريد با خلوص بالا گرفته مي‌شود كه خود يك محصول جانبي ديگر در فرآيند توليد مي‌باشد. همچنين بعد از جداسازي كلسيم كلريد، آب موجود دوباره در فرآيند شستشو استفاده مي‌گردد. اين‌ها باعث مي‌شوند تا فرآيند از لحاظ محيط‌زيستي توجيه‌پذيري قابل قبولي داشته باشد. در فرآيند اختراع‌شده، مي‌توان نانوسيليس را از طريق بازيابي پسماندهاي حاوي سيليس نظير سيليكومنگنز، گل قرمز، دوده سيليس، انواع سرباره‌ها و ... توليد كرد. در اين فرآيند تنها يك ماده شيميايي با غلظت كم استفاده مي‌شود. نانوسيليس به‌دست‌آمده داراي اندازه ذرات 30-50 نانومتر، مساحت سطح ويژه‌ي حداقل m2/g 650 و خلوص بالاتر از 99% است. همچنين اسپينل به‌دست‌آمده داراي خلوص بالاي %97 مي‌باشد.

بتن سنگدانه اي واكنش پذير و بتن پودري-سنگدانه اي واكنش پذير، ابتكارهايي جديد براي بهبود خواص بتن و اصلاح اثرات منفي ناشي از ناحيه انتقالي در بتن است. در فضاي بين خمير سيمان و سنگدانه، ناحيه‌اي با تخلخل بالا و مواد چسباننده اندك وجود دارد كه به آن ناحيه انتقالي سطح مشترك گفته مي‌شود. وجود اين ناحيه موجب افزايش نفوذپذيري بتن و كاهش مقاومت خمشي و فشاري آن مي‌شود. لذا تلاش‌هاي بسياري براي اصلاح يا حذف اين اثرات منفي صورت گرفته است. در اين اختراع، ۶۵ درصد از ماسه درشت دانه (ماسه‌ با اندازه بين 1 تا 5 ميلي‌متر) با كلينكر سيمان پرتلند تيپ ۲، جايگزين شده است. جايگزيني ماسه با كلينكر هم در بتن معمولي (NC) و هم در بتن پودري واكنش‌پذير (RPC)، سبب شده است كه سنگدانه (كلينكر) با خمير سيمان واكنش داده و ناحيه انتقالي حذف شود كه در عكس ميكروسكوپ الكتروني روبشي (شكل‌هاي 5 و 6 در توصيف اختراع) نشان داده شده است. حذف ناحيه انتقالي، از طرفي موجب افزايش چشمگير مقاومت فشاري و خمشي شده (جدول 3 در توصيف اختراع) و از طرف ديگر سبب كاهش نفوذ كلر (جدول 4 در توصيف اختراع) گرديده است. از اين اختراع مي‌توان براي توليد بتن‌هاي خاصي كه نياز به مقاومت بالا و نفوذپذيري كم دارند استفاده كرد.