راكتور كاتاليستي بستر ثابت واحد الفين پتروشيمي جم پس از يك مدت زمان كاركرد مشخص با تشكيل رسوبات كك و از دست دادن اكتيويته خود از سرويس خارج مي شود و به فاز احيا مي رود. بررسي هاي انجام شده نشان داد كه عمليات احيا با پروتكل نوشته شده توسط سازنده واحد وهمچنين شكل بندي خطوط احيا راكتور باعث ايجاد مشكلاتي در احيا مي گردند. بطوريكه زمان احيا طولاني مي شود ، مصرف بخار و نيتروژن بيشتر از حد تعيين شده در پروتكل مي گردد ، مقدار فشار جزيي اكسيژن در زمان دي كك از مقدار مورد نياز در روش اجرايي خيلي كمتر مي شود ( به علت زياد بودن مقدار بخار ) و همچنين كنترل دماي بستر كاتاليست در زمان سوختن كك بسيار مشكل مي شود. با توجه به پيشنهاد ارائه شده جهت جداسازي خطوط احيا ، شكل بندي جديدي براي خطوط احيا داده شده و جهت اطمينان از كاركرد آن هر بستر راكتور مدلسازي گرديد و در نهايت مدل مناسب با احيا در شرايط واقعي و طرح جديد انجام شد و نشان داده شد كه مشكلات ناشي از احيا قبلي با روش جديد قابل رفع است. اين پيشنهاد جهت جهت كاتاليست هاي نوع Pd/Ag/α-Al2O3 شركت sud chemie آلمان ( G 58C ) انجام شد و جواب حاصل بر اساس خواص اين كاتاليست مي باشد. عمليات احيا كاتاليست هيدروژناسيون استيلن به اتيلن از طريق تاثير تغيير شكل بندي خطوط احيا و سرعت موثر سوختن كك با بررسي هاي سنتيكي انجام گرديده و اثر واكنش شيميايي و نفوذ مولكولي بر سرعت ذاتي سوختن بررسي گرديده است. در اين شبيه سازي از مقاومت انتقال جرم خارجي صرف نظر گرديده است زيرا دماي نرمال سوختن كك از 540 درجه سانتي گراد بيشتر نخواهد شد. ( دماي بالاي 540 دماي سينترينگ مي باشد ). در نهايت شرايط موجود در شبيه سازي بر اساس تغيير configuration خطوط احيا با احيا واقعي در پتروشيمي جم مقايسه گرديد كه نشان دهنده موفقيت طرح پيشنهادي مي باشد.