امروزه شاهد پيشرفت هاي زيادي در تعامل علوم با يكديگر به خصوص حوزه هاي مكانيك و پزشكي هستيم. اين موضوع در دهۀ اخير مابين حوزه هاي تصويربرداري و بافت شناسي با علم مواد و مكانيك رشد چشمگيري داشته است. بدين سبب ما نيز برآن شديم تا با اختراع حلقه اي ارتباطي، هرچند كوچك، زنجيره مشترك بين علم ERCP در حوزه پزشكي و مكانيك و مهندسي طراحي و ساخت مواد را مستحكم تر كنيم. در اين اختراع با بهره گيري از تجربيات و اندوخته هاي خود از ابزار و وسايل كاربردي جهت نمونه برداري از بافت مجاري صفراوي در حين عمل ERCP و كمك گرفتن از علم نوين مهندسي، سعي داريم نمونه اي كاربردي تر با عملكرد بهتر و كم خطر از گايد بيوپسي را توليد كنيم تا در حين عمل ERCP شاهد Failure كمتر و نتايج بافت شناسي بهتر و همچنين عوارض ناشي از نمونه برداري در مجرا به ميزان كمتر باشيم. در اين روش در هر بار وارد كردن گايد به مجرا مي توان چندين نمونه از مكان هاي مختلف، به جاي يك يا دو نمونه به ازاي هربار وارد شدن گايد بيوپسي، برداشت كرد و نماي بهتري از سلول هاي سازنده مجراي صفراوي دريافت كرد كه خود سبب بهتر شدن پاسخ بافت شناسي و نهايتاً تصميم گيري براي بيمار خواهد شد. اين اختراع از مخزني كوچك كه به يك ساكشن متصل مي باشد تشكيل شده است. اين ساكشن با برقرار كردن فشار هواي منفي در فضاي داخلي مخزن، كه خود در لومن مجراي صفراوي جاي گذاري شده است، سلول هاي مجرا را به داخل fenestra هاي تعبيه شده در ديواره مخزن مي كشد، سپس با استفاده از كاتر ظريفي كه در ديواره داخلي مخزن است سلول ها بريده شده و به داخل فضاي مخزن مي ريزند تا با خارج كردن گايد به بخش بافت شناسي فرستاده شوند.

امروزه به سبب پيشرفت در علوم مهندسي و بهره گيري پزشكان از اين علوم در امور پزشكي در زمينه هاي تشخيصي و درماني جهش بزرگي را در اين عرصه ها شاهد هستيم كه از آن جمله مي توان به ديدن مخاط دستگاه گوارش بوسيله لوله هاي آندوسكوپ و كولونوسكوپ بوسيله فيبر نوري و يا ديدن مخاط مثانه توسط سيتوسكوپ كه از فيبرنوري بهره مي برند و همچنين تصويربرداري از وضعيت عملكردي قلب و عروق كرونر قلبي بوسيله آنژيوگرافي قلبي و با استفاده از ماده حاجب اشاره كرد. البته نياز به رشد و حركت رو به جلو در اين عرصه ها همچنان حس مي شود چرا كه اين علوم نيز خالي از نقص و اشكال نيستند. در اين اختراع سعي شده به يكي از مهمترين جنبه هاي اثرگذار بر راندمان اين دستگاهها، يعني جهت دهي و كنترل قسمت انتهايي آنها (آندوسكوپي، كولونوسكوپي، سيستوسكوپي و آنژيوگرافي قلبي) كه در بخش عملكردي و عموماً پركاربردترين بخش آنها مي باشد پرداخته شود. تا جهت دهي توسط پزشك متخصص بهتر، راحت تر و دقيق تر و سريع تر صورت پذيرد. اين كار در حال حاضر توسط دست پزشك متخصص و از فاصله اي دور و يا جهت دهي به ابتداي اين لوله ها و يا كاتترها صورت مي گيرد كه سختي ها و مكشلات خودش را دارد. در اين اختراع يا استفاده از يك ميدان مغناطيسي خارجي كه شدت اش قابل كنترل است و تاييد يك ماده فرومغناطيس تاثيرپذير از ميدان خارجي در قسمت انتهايي هر يك از اين دستگاهها كه تحمل درجه حرارت هاي بالا را جهت اتوكلاو شدن دارد و سعي شده با كنترل گري دقيق، راحت و كاربري ساده در اختيار پزشك متخصص قرار داده شود تا فعاليت تشخيص – درماني خود را راحت تر و دقيق تر و با عوارض كمتر به انجام رساند.

امروزه به لطف پيشرفت در زمينه علوم پزشكي و مهندسي شاهد پيشرفت چشم گيري در زمينه كمك به افرادي كه به هر نحو درگير نوعي از ناتواني هاي جسمي و روحي هستند مي باشيم كه حاصل همكاري و رشد گام به گام اين علوم در كنار يكديگر است منجمله مي توان به پيشرفت هاي اخير در علوم پزشكي در كمك رساني به افرادي كه درگير ناتواني هاي ناشي از نابينايي هستند. اما در اين اختراع سعي شده تا با استفاده از ابزاري ساده هم از جهت توليد و هم از جهت راحتي استفاده توسط نابينايان ايشان را در جهت يابي در هنگام راه رفتن در سطح شهر ها و عبور از گذرگاهها كمك كرد تا در حفظ امنيت شان موثر باشد. كفش به GPS مجهز است و فرد نابينا مي تواند به صورت صوتي مقصد خود را به كفش بگويد،كفش با استفاده از ويبره هاي تعبيه شده در آن فرد نابينا را كمك ميكند كه به كدام سو برود.هر وقت لازم باشد به چپ بپيچد،چپ ويبره ميكند و هر وقت لازم باشد به راست بپيچد راست ويبره ميكتد. با نزديك شدن به مقصد به شدت ويبره ها افزوده مي شود ،در صورت نزديك شدن شي(جسمي) با سرعت بالا به سنسورهاي كفش ،كفش اعلام حالت خطر (panic) ميكند و به فرد نابينا دستور ايست در جاي خود و بالا بردن دست ها و تكان دادن آنها را مي دهد .بدين گونه اطرافيان متوجه در خطر بودن فرد نابينا مي شودند و به كمك او ميايند . با كمك اين اختراع توانسته ايم گامي هر چند كوچك اما ارزشمند در جهت بهبود كيفيت زندگي نابينايان رو به سمت جلو بر داريم و ايشان را قادر به حضور بيشتر در جامعه و بالا بردن سطح نيروي فعال جامعه تشويق كنيم تا بيش از پيش پتانسيل هاي بالقوه ايشان را كه سهم قابل توجهي از جمعيت بشري را دارند، به بالفعل تبديل كنيم و شاهد رشد و پويايي شان در جامعه خودمان باشيم كه رشد هر فرد به رشد جامعه اش و رشد جامعه به بهتر شدن افرادش نيازمند است.