طبق آمار، در سال 1390 تعداد معلولين كل كشور يك ميليون و صد هزار نفر بوده است. از اين تعداد نزديك به صد و بيست هزار نفر داراي نقص تنه ، صد و چهار هزار نفر داراي نقص دست و سي هزار نفر داراي نقص پا هستند . با توجه به افزايش روز افزون تعداد معلولين قطع نخاع گردني ناشي از بيماري هاي مختلف و حوادث گوناگون، كه منجر به كاهش روا بط اجتماعي در آنان ميگردد، فراهم نمودن تسهيلات مناسب حركتي براي اين عزيزان، ضرورتي بارز محسوب ميشود. يكي از ابزارهاي مفيد براي افزايش قابليت حركت معلولين، ويلچر مي باشد. ويلچر موتوري داراي \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"جوي استيك چانه اي يا دستي\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\" به افراد معلولي كه نمي توانند راه بروند كمك مي كند. اما استفاده از اين گونه ويلچرها براي افراد قطع نخاع گردني به علت عدم كنترل كافي در هدايت ويلچر، سخت يا غير مكن مي باشد. براي اينگونه افراد لازم است متناسب با ميزان معلوليت كاربر، واسط هاي انسان - ويلچر ديگري پياده سازي شود. لذا به منظور دست يابي به اين مهم ، استفاده از سيگنال چشمي راهكاري مناسب و آسان محسوب ميشود. در طرح ارائه شده، امكان كنترل ويلچر به وسيله حركت چشم براي اشخاصي كه توانايي حركت ندارند فراهم شده است. براي اين منظور،سه عدد الكترود روي پيشاني و دوطرف چشمان كاربر نصب شده و كاربر با نشستن روي ويلچر و حركت چشم خود قادر به حركت دادن ويلچر خواهد بود. سيگنال هاي چشم در اثر اختلاف ولتاژ ناشي از دو قطبي قرنيه و شبكيه ( EOG ) - قرنيه داراري پتانسيل مثبت و شبكيه داري پتانسيل منفي - به وجود مي آيد كه با حركت كره چشم به اطراف، مقدار اين ولتاژ متناسب با زاويه كره چشم تغيير ميكند. اين سيگنالها توسط الكترودها ثبت مي شود اما بدليل ضعيف و نويزي بودن اين سيگنال ها، امكان پردازش مستقيم وجود ندارد. لذا با طراحي و ساخت چند طبقه تقويت كننده و فيلتر هاي مناسب سيگنال را تقويت و تميز مي كنيم. پس از نمونه برداري، داده ها را در يك سيستم پردازشي پردازش كرده و در نهايت با اجراي الگوريتم تصميم گيري طراحي شده، فرمان هاي كنترلي نهايي را جهت كنترل سيستم محرك سيستم كه متشكل از دو موتور مي باشد، استخراج مي كنيم.