عنوان طرح حاضر "ساخت نانوذرات متخلخل سيليكا به منظور انتقال ژن به گياهان" است و در زمينه كشاورزي و نانوفناوري مي باشد. نانوذرات مذكور به دليل زيست سازگاري، زيست تخريب پذيري و فقدان اثرات سمي بر گياهان و پستانداران جايگزين مناسبي براي روشهاي رايج انتقال موقت ژن (بمباران ذره اي، انتقال به پروتوپلاست و آگرواينفيلتريشن) هستند. هر كدام از اين روشها داراي معايبي چون آسيب به سلولهاي هدف، تجهيزات گران قيمت، انتقال غير حفاظت شده DNA، باززايي سخت پروتوپلاست، خطرات استفاده از آگروباكتريوم براي محقق و صرف زمان زياد هستند. به منظور رفع مشكلات ذكر شده، در پروژه حاضر نانوذرات سيليكا با ابعاد كمتر از 50 نانومتر ساخته، باردار و به عنوان حاملي براي انتقال پلاسميد حاوي نشانگر GUS استفاده شده است. در ساخت اين نانوذرات از TEOS (منبع سيليكا)، CTAB ( كاتاليست ساختار) و APTES ( براي عامل دار نمودن سطح) استفاده گرديد. اندازه اين نانوذرات توسط ميكروسكوپ الكتروني روبشي (FE-SEM) و پتانسيل زتا آنها توسط دستگاه زتاسايزر مورد بررسي قرار گرفتند. همچنين امكان انتقال نانوذرات به گياه و بيان پلاسميد همراه آنها به كمك تست هيستوشيميايي GUS بررسي شد. باتوجه به نتايج، مي توان از اين سيستم براي انتقال موقت ساير ژنها و پلاسميد هاي خارجي به گياهان استفاده نمود.