سانتريفيوژها با كاربرد گسترده و ويژه اي كه امروزه دارند ازجمله سيستم هاي استراتژيك و علوم پيچيده به شمار مي آيند (بخصوص سانتريفيوژهاي هسته اي كه موضوع اين پيشنهاديه است) كه دستيابي به دانش توسعه و توليد آنها بسيار مشكل، محدود و تنها در اختيار كشورهاي محدودي است كه به صورت كاملا انحصاري از آن استفاده ميكنند. اشكالات عمده اي كه در سيستم هاي كنوني و غالبا داراي تكنولوژي هاي قديمي وجود دارد مسبب بازده پايين، درصد غني سازي محدود، استهلاك بالا و همچنين خطرات كاري با درجه زياد است. استوانه هاي دواري كه در اين سانتريفيوژها مورد استفاده است با حدود 80 هزار دوربر دقيقه ميچرخند (توسط موتور گيربس) كه براي يك قطعه مكانيكي تعداد دور بالايست كه استهلاك زياد،تكنولوژي ويژه و هزينه بالايي جهت روانسازي، حركت و خنكسازي قطعات درگير را به سيستم تحميل مي كند. از جمله محدوديت هايي كه در توسعه اين سيستم ها وجود دارد، افزايش تعداد دور بر دقيقه استوانه هاي دوار يا به عبارتي قطعات دوار است. اين موضوع از اينجا ناشي مي شود كه ميزان قدرت سانتريفيوژها جهت غني سازي يا جداسازي با نيروي گريز از مركز ايجاد شده در آنها رابطه مستقيم دارد. از طرفي نيروي گريز از مركز با سرعت دوران استوانه داخلي ارتباط مستقيم داشته و همين امر مقدار غني سازي مواد در سانتريفيوژها را محدود ميسازد. در اين پيشنهاديه تمام قطعات متحرك سانتريفيوژ حذف شده و سرعت دوران گاز داخل سانتريفيوژ به 12 برابر حالت عادي افزايش يافته كه به كاربر اجازه غني سازي و يا به عبارتي خالص سازي و جداسازي مواد را با هر درصدي ميدهد. با اين طراحي جديد و حذف قطعات متحرك، تمامي محدوديت ها در زمينه غني سازي و جداسازي مواد از جمله در صنايع هسته اي برطرف شده و بدون استهلاك و خطرات كاربردي ميتوان از آن استفاده كرد. با استفاده از اين سيستم صنايع هسته اي كشور از كاربرد سانتريفيوژ هاي معمول بي نياز شده و محدوديت غني سازي اورانيوم كاملا برطرف ميشود. بدين ترتيب با تعداد بسيار كمتري از اين سانتريفيوژها ميتوانيم به درصد بالايي از غناي اورانيوم دست پيدا كنيم كه هم زمان اين دست يابي را كاهش مي دهد و هم در حجم مكاني استفاده شده براي اسكان دادن سانتريفيوژهاصرفه جويي قابل ملاحظه اي خواهد شد