افسردگي در جامعه امروز يك بيماري جدي به شمار مي رود. اين بيماري يكي از شايع ترين بيماري هاي مزمن بوده و از هر 10 نفر بيمار سرپايي يك نفر به افسردگي اساسي مبتلا مي باشد.اين اختلال مي تواند به طور بارزي موجب افت عملكرد بيمار در همه زمينه هاي شغلي، روابط اجتماعي و خانوادگي و همچنين موجب عدم احساس لذت و فشار عاطفي و رواني شود.اكثر بيماران افسرده براي بهتر شدن نياز به درمان دارند.اگرچه تركيبات زيادي براي درمان افسردگي به كار مي رود ولي بيشتر اين داروها واكنش هاي ناخواسته ي متعددي شامل اثرات آنتي كلي نرژيك ، افت فشار خون وضعيتي و آريتمي ايجاد مي كنند. به هر حال هدف اصلي در طي درمان افسردگي به حد اكثر رساندن اثربخشي و حداقل كردن وقايع ناخوشايند در طي مراحل حاد استمرار وضعيت مطلوب و ثبات بيمار است. داروهاي ضد افسردگي در خانواده SSRI(مهاركننده‌هاي بازجذب سروتونين) از جمله داروهاي جديد در درمان افسردگي اساسي مي باشند كه معمولاً به عنوان خط اول درمان مورد استفاده قرار مي گيرند. سيتالوپرام از جمله داروهاي اين خانواده مي باشد كه با دوز 20 تا 60 ميلي گرم در روز مصرف مي شود، اما اين داروها داراي عوارض جانبي مانند تهوع، استفراغ، اختلال عملكرد جنسي، بي قراري و بي خوابي مي باشد. هر چند داروهاي زيادي در درمان بيماري هاي رواني در دسترس مي باشند اما بسياري از بيماران به حد كافي با مصرف اين داروها پاسخ درماني نداشته و از طرف ديگر قادر به تحمل عوارض مربوط به مصرف آنها نيستند. اين در حالي است كه داروهاي گياهي داراي عوارض كمتر بوده و امكان استفاده به تنهايي و يا به شكل مكمل در درمان اين بيماران را فراهم مي كند. داروهاي گياهي بسياري براي رفع اضطراب و افسردگي مورد استفاده قرار مي گيرند، در اين بين گياه لوندر (اسطوخودوس) به دليل دارا بودن خواصي نظير زيست سازگاري ، آنتي باكتريايي، قابليت درمان سر درد ، مشكلات خواب، افسردگي و اضطراب بيماران مورد توجه قرار گرفته است. اما فعاليت هاي بيولوژيكي و كاربردهاي درماني مي توانند با توجه به تركيبات زيست فعال و فيزيكو شيميايي بي ثبات به خطر بيافتند.ديگر مشكلات داروهاي گياهي به ويژه اسطوخودوس شكل ظاهري،طعم و طريقه مصرف آن مي باشد كه براي بسياري از بيماران مشكل ساز مي باشد و به دليل تهيه مشكل آن معمولا بيماران از مصرف شكل فعلي دارو امتناع مي ورزند. حال براي رفع اين مشكل و رهايش موضعي دارو وافزايش مدت زمان آزاد سازي دارو و اينكه دارو حداكثر تأثير خود را بر روي بيمار داشته باشد داروها را درون حامل هاي دارويي بار گذاري مي كنيم. اين حامل هاي دارويي اتوزوم نام دارند. اتوزوم ها وزيكول هاي چرب قابل انعطاف و نرمي كه به صورت قابل توجهي بر لايه ي اپيدرم پوست كه به عنوان فاكتور اصلي محدود كننده نفوذ داروئي مي باشد فائق مي آيند در نتيجه مي توانند داروها را درلايه هاي عميق تر پوست و درنهايت گردش خون سيستميك توزيع كنند. بنابراين ساخت اتوزوم هاي حاوي اسطوخودوس براي درمان افسردگي باعث جلوگيري از اثرات جانبي داروهاي ضدافسردگي مي گردد. همچنين رهايش موضعي و كنترل شده دارو ، كاهش استفاده‏ سيستميك از دارو ، حضور طولاني‏ مدت دارو بر سطح و كاهش دفعات مصرف، آسان و بدون درد بودن مصرف و مقرون به صرفه بودن از نظر اقتصادي از مزاياي اين حامل هاي دارويي مي باشد.