لباس ضد مرگ در بيابان به عنوان يك بسته در كنار جعبه كمك هاي اوليه در مواقع گم شدن در بيابان هاي بي آب و علف براي زنده نگه داشتن افراد و پيدا كردن مسير درست طراحي شد. اين لباس با استقاده از تركيب تكنولوژي هاي فني و مهندسي، نانوتكنولوژي و بيوتكنولوژي زيستي براي اولين بار ساخته شده است و مي نواند مورد استفاده دانشمندان علمي در سفر به بيابان هاي جهان و نيز براي كاربرد نظامي بكار رود. پارچه بكار رفته در دوخت لباس با استفاده از تكنولوژي نانو طوري طراحي شده كه ضد گرما و سرما مي باشد. با استفاده از فرمون عقرب، پوشنده اين لباس از گزند نيش عقرب و مار در امان بوده و نيز با استفاده از پخش فركانس خاصي ديگر حيوانات درنده را از خود دور مي كند. يك كوله پشتي كه توانايي تصفيه ادرار و تامين آب شيرين و نيز ميني غذاي مسافر بيابان را بدون محدوديت و اتمام تامين مي كند. برق مورد نياز با كلاه مجهز به باطري خورشيدي و نيز با حركت مسافر بيابان بوسيله زانوبند در خازني ذخيره شده و در شب براي علامت دادن و يا ايجاد آتش استفاده مي شود. همچنين اين لباس مجهز به دستگاه مسير ياب GPS بوده و مي تواند مسافر را براي پيدا نمودن مسير مناسب راهنمايي نمايد/.

براساس تقسيم بندي IARC تركيبات غير آلي آرسنيك در گروه اول مواد خطرناك سرطانزا براي انسانها قرار دارد. مطالعات مختلف علمي نيز غلظت بالاي آرسنيك در آب آشاميدني را با سرطانهاي كبد، ريه، كليه در مردان و زنان و پروستات و كبد در مردان را ثابت نموده است. توليد دوغ پروبيوتيك به منظور حذف آرسنيك براي سم زدايي آرسنيك از روده انسان مي باشد و نقش مهمي مي تواند در افزايش سطح سلامتي جامعه ايفا نمايد. باكتري هاي لاكتوباسيل داراي پتانسيل پروبيوتيك از دوغ هاي مختلف محلي جداسازي شده و با استفاده از روش هاي مولكولي 16S rDNA شناسايي شدند سپس براي حذف ارسنيك اسكرينينگ انجام شده و باكتري رامنوز براي توليد دوغ مورد استفاده قرار گرفت. دوغ توليدي از نظر طعم و عطر بهينه سازي شده و ميزان حضور باكتري در ان طبق استاندارد سازمان بهداشت جهاني فرموله شد.

نمونه هاي بيمارستاني و آزمايشگاهي براي بررسي و مشاهده و پژوهش بمدت طولاني، همواره بايستي توسط روشهاي مناسب، آماده سازي و فيكس، و سپس نگاهداري شوند و به اصطلاح ايجاد بانك هيستوپاتولوژي يكي از مهمترين مقوله هاي بيمارستاني مي باشد تا با مطالعات بيشتر در آينده پي به بيماري هاي مختلف و چگونگي ايجاد انها از نظر ژنتيكي و سلولي ببريم. روش پارافينه كردن يك روش مرسوم بوده و كليه نياز هاي بيمارستاني و تحقيقاتي را براورده مي سازد اما اين روش پاره اي مشكلات را به همراه دارد. از جمله اينكه استخراج DNA و RNA از بافت هاي پارافينه بسيار مشكل بوده و گاهي اوقات استخراج RNA غير ممكن مي باشد. در حاليكه استخراج DNA و RNA براي مطالعات ژنتيك بيماري ها در روش رزينه كردن بافت به اساني انجام پذير خواهد شد. نگهداري طولاني مذت بدون تخريب بافت نسبت به روش پارافينه كردن امكان پذير مي باشد. در حال حاضر مطالعات ميكروRNA كه در تشخيص بيماري ها و علل ايجاد انها در حال انجام و گسترش است فقط در روش رزينه كردن امكان پذير خواهد شد و بافت پارافينه نمي توان MICRO-RNAجداسازي نمود. تشخيص راحت برخي بيماري ها بعد از رنگ اميزي ازجمله پلاگ هاي ارترواسكلروزيس در روش رزينه باعث شده اين روش با احتمال خيلي بالا در سراسر بيمارستان هاي دنيا جايگزين روش پارافينه گردد. بنابراين بايستي روشي ابداع مي شد تا علاوه بر راحتي كار و زمان سريع مزايايي داشته باشد كه جايگزين روش پارافينه كردن شده و بسيار ساده و سريع انجام مي گيرد.