توليد پلي استايرن با اوزان مولكولي مختلف و داراي خواص فيزيكي و مكانيكي منحصر به فرد همواره در زمينه‌هاي مهندسي فرايندهاي پليمريزاسيون و مهندسي پليمر مورد توجه بوده است. مونومر استايرن اين قابليت را دارد كه در اثر حرارت تجزيه شود و با تشكيل راديكال آزاد پليمري شدن را آغاز كند و پليمري با وزن مولكولي بسيار بالا توليد نمايد. در اين روش امكان كنترل وزن مولكولي و توزيع وزن مولكولي فراهم نيست. با توجه به اهميت فراوان تأثير تغييرات وزن مولكولي بر خواص فيزيكي و مكانيكي پليمرها، روش‌هاي كنترل وزن مولكولي آن‌ها همواره مورد توجه بوده است. به اين معني كه براي داشتن خواص مطلوب، هميشه افزايش وزن مولكولي مد نظر نيست. در اين پژوهش تأثير حضور مولكول‌هاي يد بر پليمري شدن حرارتي استايرن مورد بررسي قرار گرفت. با انجام پليمري شدن حرارتي استايرن در دماي غالباً ˚C120 در حالت توده‌‌اي و در حضور غلظت‌هاي پايين مولكول‌هاي يد ( M3-10× 51/1[I2]o ≤ يا نسبت مولي اوليه‌ي استايرن به يد بالاتر از 5700 به 1) مشاهده شد كه با افزايش غلظت يد در آزمايش‌ها سرعت آزمايش كاهش مي‌يابد و وزن مولكولي پليمر توليد شده با افزايش غلظت اوليه يد، كاهش مي يابد. به نحوي كه وزن مولكولي پلي‌ استايرن توليدي از g/mol271000 در حضور يد با غلظت اوليه g/mol 4-10× 70/1، به g/mol35300 در حضور يد با غلظت اوليه g/mol3-10×36/1 كاهش ‌يافت. بنابراين با استفاده از اين روش به سادگي مي‌توان، تنها با تنظيم مقادير اندك غلظت اوليه مولكول‌هاي يد در پليمري شدن حرارتي استايرن، با شروع خود به خودي و بدون نياز به آغازگر شيميايي و با سرعتي مطلوب، پلي استايرن با اوزان مولكولي مختلف را سنتز نمود. با توجه به كاربرد گسترده پلي استايرن، اين روش امكان سنتز انواع گريد‌هاي پلي استايرن با خواص فيزيكي و مكانيكي مختص به خود را فراهم مي‌نمايد.