با توجه به پيچيدگي و چندبعدي بودن فرايند ترميم زخم، رسانش تنها يك نوع ماده فعال (براي مثال ماده آنتي‌بيوتيك) براي ترميم آن كافي نيست. برآوردن اين مهم، نيازمند ادغام دو يا چند سيستم رهايشي و استفاده همزمان از خصوصيات آن‌ها است. هدف از اختراع حاضر، ساخت پوشش زخم نانواليافي پلي‌وينيل الكل/كيتوسان حاوي داروي مسكن ليدوكائين هيدروكلريد است كه نانوذرات ژلاتيني حاوي داروي آنتي‌بيوتيك اريترومايسين درون آن بارگذاري شده‌اند. اين پژوهش در دو بخش ساخت سيستم رهايشي نانوذرات ژلاتيني با قابليت رهايش اريترومايسين و نيز سيستم نانواليافي پلي‌وينيل الكل/كيتوسان/ليدوكائين هيدروكلريد انجام پذيرفت كه به ترتيب به روش نانورسوب‌دهي و الكتروريسي توليد شدند. مشخصه‌يابي نمونه ها توسط آزمون تفرق نور ديناميكي، طيف‌سنجي تبديل فوريه مادون قرمز، آزمون آنتي‌باكتريال و نيز بررسي مورفولوژيكي توسط ميكروسكوپ الكتروني روبشي گسيل ميداني صورت پذيرفت. آزمون هاي تورم و رهايش دوگانه دارو نيز بر روي پوشش ها انجام پذيرفتند. نتايج حاصل نشان‌دهنده كنترل شدن نرخ رهايش داروي اريترومايسين پس از اضافه شدن نانوذرات به بستر نانوفيبري نسبت به حالت قبل از بارگذاري هستند. تمامي نتايج حاصل، مناسب بودن سيستم رهايشي پلي‌وينيل الكل/كيتوسان/ليدوكائين حاوي نانوذرات ژلاتيني بارگذاري شده با اريترومايسين را جهت كاربرد در ترميم زخم به اثبات مي‌رسانند.

زخم يكي از انواع آسيب هاي پوستي است كه سالانه مشكلات و هزينه هاي فراواني را به جامعه بشري تحميل كرده و موجب مرگ و مير فراوان مي گردد. زخم پوش ها، موادي هستند كه براي مراقبت از زخم استفاده مي‌شوند و مي توانند از عفوني شدن زخم جلوگيري كرده و به ترميم زخم كمك كنند. كيتوسان پليمري طبيعي است كه داراي خاصيت ضدباكتريايي بوده و سرعت بهبود زخم ها را افزايش مي دهد. همچنين عصاره آبي گياهان بابونه، گل هميشه بهار و آلوئه ورا براي ترميم زخم مفيد هستند اما اعمال آنها روي زخم سخت است. اين اختراع به توصيف روشي براي تهيه فيلم كيتوسان/ژلاتين/پلي وينيل الكل حاوي ژل آلوئه ورا، عصاره آبي گياهان بابونه و گل هميشه بهار مي پردازد كه در مقياس تجاري قابل توليد است و مي تواند به عنوان پانسمان براي ترميم ها زخم به كار رود و سرعت ترميم را افزايش دهد.

پلي‌پروپيلن يكي از بهترين پلي‌الفين‌ها است كه داراي خواص فيزيكي، مكانيكي و گرمايي بسيار خوب و از همه مهم‌تر قيمت پائين است. اما اين پليمر به دليل ساختار ملكولي خطي، داراي يك ضعف اساسي است و آن استحكام مذاب پائين است. به همين دليل در بسياري از فرآيندهاي شكل‌دهي مثل روزن‌راني فوم و شكل‌دهي گرمائي كاربرد اين پليمر محدود مي‌باشد.يكي از روش‌هاي افزايش استحكام مذاب پلي‌پروپيلن، شاخه‌داركردن ساختار ملكولي آن است. در اين اختراع ساختار خطي يك نوع كوپليمر ناجورفاز از اتيلن وپروپيلن، با استفاده از فناوري اشعه الكتروني با انرژي بسيار بالا به ساختار شاخه‌اي تبديل مي‌شود. در اين روش وزن مناسبي از گرانول‌هاي كوپليمر ناجورفاز اتيلن - پروپيلن، در بسته‌بندي مناسب قرار گرفته و با دوزهاي تابشي بين 25 تا 125KGray و بدون استفاده از هيچ گونه ماده افزودني تحت تابش اشعه پرانرژي الكترون قرار مي‌گيرند. تابش اشعه الكتروني در ماده راديكال آزاد ايجاد مي‌كند. راديكال‌هاي آزاد باعث پارگي زنجير و ايجاد باندهاي دوگانه مي‌شوند. از افزايش راديكال‌هاي آزاد به باندهاي دوگانه مولكول‌هاي شاخه‌اي به وجود مي‌آيند. مولكول‌هاي شاخه‌اي به وجود آمده باعث افزايش استحكام مذاب پلي‌پروپيلن مي‌شوند. پلي‌پروپيلن توليد شده با اين روش براي كاربرد در فرآيندهايي مثل شكل‌دهي گرمائي، روزن‌راني فوم، فيلم دمشي و كليه فرآيندهاي شكل‌دهي كه در آن‌ها به استحكام مذاب بالا نياز است، مناسب است.