يكي از موثرترين مداخلات درماني براي هايپركايفوز توراسيك ستون فقرات، درمان هاي ارتوزي مي باشد. ارتوزهاي ميلواكي و كايفولوژيك از ارتوزهاي رايج تجويزي براي اين بيماران مي باشند. اما مشكلاتي همچون شكل ظاهري زمخت و سختي پوشيدن در ارتوز ميلواكي و تعريق زياد در ارتوز كايفولوژيك و از طرفي هزينه هاي بالاي تعويض دوره اي ارتوزهاي موجود، باعث كاهش پذيرش استفاده از اين ارتوزها در بيماران گرديده است. بنابراين ارتوز جديد با هدف از بين بردن مشكلات ارتوزهاي قبلي، طراحي گرديد. اين ارتوز از 4 بخش اصلي تشكيل شده است: شل هاي سينه اي (2 عدد با هدف ايجاد فشار در ناحيه توراسيك و زير دنده ايي)، شل هاي لگني (2 عدد با هدف ايجاد فشار در ناحيه ساكرال و قسمت داخلي استخوان خار خاصره قدامي و جلوگيري از جابجايي ارتوز در تن بيمار)، بارهاي آلومينيومي (2 عدد در قسمت جلويي و 1 عدد در قسمت پشتي ارتوز جهت اتصال شل هاي سينه اي به لگني) و بار شانه اي (از طريق اتصال لولايي به شل هاي سينه اي قابليت افزايش فشار در ناحيه شانه اي را دارد). ارتوز طراحي شده به راحتي پوشيده مي شود، زير لباس نمايان نيست، از هزينه ساخت كمتري برخوردار است و به دليل ساختار تكه اي، باعث كاهش تعريق در بيمار و راحتي در تنظيم دوره اي مي گردد.

يكي از تدابير محافظه كارانه رايج براي افراد مبتلا به كمردرد، استفاده از ارتوزهاي كمري است. اما در حال حاضر دو تا مساله در رابطه با استفاده از ارتوزها مطرح هست: 1) ارتوزهاي كمري آماده موجود در بازار ايران بدون توجه به راستاي ساجيتال تنه، نقش حمايتي از كمر را دارند و در اكثر موارد بستن يا عدم بستن آن تاثيري بر كاهش كمردرد ندارد. 2) استفاده زياد از ارتوزهاي كمري باعث ضعف عضلات كمر و در بلندمدت كمردرد را تشديد مي كند.. راه حل ارائه شده: به طور كلي ساختار اصلي ارتوز به دو قسمت تقسيم مي شود: فريم اصلاحي: ارتوز طراحي شده، از يك سيستم اصلاحي سه نقطه فشار جهت ايجاد راستاي صحيح ساژيتال تنه بهره مي برد. اين ارتوز دو عملكردي است يعني با تغيير در ساختار آن، امكان استفاده در سندرم فلكشن و هم اكستنشن كمر را دارد. براي افزايش لوردوز دو نيرو در جهت قدام ( يكي در ناحيه استرنوم و ديگري در ناحيه بالاي پوبيس) و يك نيرو در ناحيه كمر قرار مي گيرد. اين نيروها از طريق پدهاي ارتوزي كه در اين ناحيه قرا مي گيرند ايجاد مي شود. قابل ذكر است كه مقدار اين نيروها از طريق مفاصل ورابط هاي بين آن ها قابليت تنظيم دارد. براي كاهش لوردوز دو نيرو در جهت خلف( يكي در ناحيه ساكروم و ديگري در ناحيه زير زاويه تحتاني اسكاپولا) و يك نيرو در ناحيه شكمي قرار مي گيرد. بخش الكتريكي: در ارتوز طراحي شده از NMES استفاده خواهد شد كه به صورت جانبي روي پد شكمي/كمري ارتوز قرار مي گيرد و در بازه هاي زماني خاص براي تحريك عضلات عرضي شكمي و اركتور اسپاين از طريق الكترود استفاده مي شود. NMES به كار برده شده داراي 4 الكترود سطحي هايدروژل در ابعاد 5*5 سانتي متري است دوتاي آن در راستاي ميدآگزيلاري ( 1 سانتي متر بالاتر از ايلياك كرست) به عنوان نقطه مبنا و 2 الكترود در طرفين شكم در 2 سانتي متر بالاتر و 2 سانتي متر داخل تر از خارخاصره قدامي جهت تحريك عضلات عرضي شكمي استفاده مي شود. جهت ثابت بودن و دقيق بودن محل تحريك الكتريكي، الكترودها در بدنه ارتوز سوار خواهند شد.