ترموگرافي ساختار دندان رويكردي نو جهت پيش بيني زود هنگام جابه جايي دندان در فرآيند ارتودنسي مي باشد. از جمله ويژگي هاي اين روش مي توان توانايي ارزيابي جابه جايي دندان در مراحل اوليه درمان ارتودنسي، افزايش دقت پيش بيني جابه جايي نهايي دندان، بي ضرر بودن، هزينه كم، قابليت استفاده به صورت يك روش و معيار اصولي منطبق بر مكانيزم بيولوژيكي براي كمك به كاهش هزينه هاي ناشي از سعي و خطا را نام برد. در اين روش دما در بدنه خارجي دندان اندازه گيري مي شود و تغييرات دمايي كه در اثر اعمال نيروي ارتودنسي ايجاد گرديده ارزيابي مي گردد. مبناي تغييرات حرارتي ايجاد شده وقوع فرآيندهاي بيولوژيكي (استخوان خواري و استخوان سازي) مي باشد. با مطالعه پروفيل سه بعدي دما بر روي سطوح لثه در مجاورت دندان مي توان محل فعاليت هاي سلولي و به دنبال آن وجود يا عدم وجود حركت دندان، راستاي حركت دندان، و نرخ جابه جايي آن را در طي چند هفته اول پس از اعمال نيروي ارتودنسي برآورد نمود. اندازه گيري دما به كمك يك اندافكتور متصل به يك سيستم مكانيكي مفصل بندي شده شامل دو لينك مفصل شده دوراني جهت پوشش حركت بر روي بدنه مخروطي دندان انجام مي شود. سنسور حرارتي بكار رفته يك سنسور تماسي مينياتوري در ابعاد بسيار كوچك به منظور اسكن سطوح خارجي دندان و اندازه گيري دماي نقاط مختلفي از سطوح لثه اطراف دندان مي‌‌باشد. دقت و رزولوشن اندازه‌‌گيري‌‌هاي دمايي براي اين نوع سنسور حرارتي‌ مناسب با بازه تغييرات دمايي ايجاد شده در اثر اعمال نيروي ارتودنسي مي باشد.