كي از محدوديت هاي جايگزين هاي استخواني مهندسي بافت عدم رگزايي آنهاست.مواد غذايي و اكسيژن تنها قادر است فاصله 100تا 200 ميكرون را از طريق انتشار جابجا شود و بنا براين براي رساندن مواد به فواصل دورتر ايجاد يك شبكه عروقي مناسب و كارآمد درون ايمپلنت ضروري است كه بتواند مواد غذايي ، اكسيژن ،هورمون ها و فاكتورهاي رشد را به سلول هاي موجود در ايمپلنت برساند. بدون اين منبع عروقي ، سلول هايي كه در مناطق مركزي ايمپلنت قرار دارند در معرض هيپوكسي و فقر غذايي قرار خواهند گرفت و نخواهند توانست مواد لازم براي ترميم استخوان آسيب ديده را بدست آورند و سرانجام دچار نكروز و مرگ خواهند شد.اين امر موجب نارسايي و عدم موفقيت ايمپلنت شده و نهايتا ترميم را مختل خواهد كرد. فاكتورها و داروهاي گوناگوني وجود دارند كه سبب تحريك رگ زايي ميشوند از جمله اين داروها كه علاوه بر خواص درماني سبب تحريك رگ زايي نيز ميشود ميتوان به داروي تادالافيل اشاره كرد. دراين اختراع با هدف مهندسي بافت استخوان و به جهت ترميم ضايعات استخواني،داربست زيست فعال با استفاده از كلاژن و بتاتري كلسيم فسفات(كه هر دو جز مشابه فاز آلي ومعدني استخوان طبيعي ميباشند) به روش خشكاندن انجمادي تهيه گرديده است كه در حين روند آماده سازي داروي تادالافيل به آن اضافه شده است.اين داربست غني شده با تادالافيل در استخوان جمجمه خرگوش قرار داده شد وتاثيرات راديولوژيك،هيستولوژيك آن به روي استخوان مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين تحقيق نشان داد كه استفاده از تادالافيل در داربست بتاتري كلسيم ميتواند باعث تسريع روند التيام استخوان از طريق القاءرگ سازي بشود.