هدر رفت آب يكي از مشكلات اصلي در بخش كشاورزي است. عدم كنترل صحيح در تقسيمات آب در بخش كشاورزي، آبرساني به باغ هاي كه از يك منبع آبي تغذيه مي شوند را متزلزل مي¬كند و تغيير در كم و زياد شدن ميزان آبرساني به آنها عوارضي در پي دارد. سيستم هاي قديمي، از نيروي انساني براي اين تقسيم بندي آب استفاده مي كرده است كه بر اساس زمان استفاده هر باغ از آب، نيروي انساني اقدام به باز كردن شيرهاي مربوطه در زمان مشخص شده مي كرده است كه به دليل خطاهايي انساني اعم از باز و بسته نكردن درست شيرها و بي توجهي در باز و بسته كردن زمان مناسب شيرها و يا گاها فراموش كردن در اجراي برنامه آبرساني باعث مي¬شد ،آبرساني به برخي از باغات و يا زمين هاي كشاورزي كمتر و يا به بعضي ديگر بيشتر شود. و از طرفي بي برنامه¬گي ، هدر رفت و تقسيم ناعادلانه آب منجر به ضررهاي جبران ناپديري مي گردد. از اين رو استفاده از سيستم هاي مكانيزه و هوشمند در بهينه سازي الگوي مصرف آب و اجراي برنامه دقيق در زمانبندي مصرف صحيح آب با حذف خطاي انساني و كاهش هدر رفت آب بخاطر بي برنامگي با توجه به كمبود شديد اين سرمايه مهم زندگي به چشم مي خورد. از اين طرح مي توان در حوزه كشاورزي، باغداري، آبياري فضاهاي سبز شهري كه بدون نياز به اپراتور مي¬توان مديريت و كنترل شوند،استفاده كرد و شاهد روند رو به رشد الگوي بهينه مصرف در سطح كلان شد.