اختراع \\" سيستم تخليه از كف پاتيلهاي ريختگري با صفحات لغزشي سوراخدار \\" در زمينه فني : بخش ج: شيمي ، متالورژي - زير بخش: متالورژي - بخش و : مكانيك – زير بخش مهندسي به مفهوم عام آن در صنعت ريخته گري پس از آماده شدن ذوب مواد مذاب را داخل پاتيل تخليه كرده و پاتيل را براي تخليه به محل قالبهاي قطعات يا دستگاه ريخته گري پيوسته منتقل ميكنند. در سيستم سنتي معمولا پاتيلها از سر بالا و با نيمه واژگون كردن تخليه ميشوند كه به اين پاتيلها اصطلاحا پاتيل لبريز يا سرريز گفته ميشود. تخليه پاتيل با روش سنتي داراي معايبي به شرح زير است : 1-\tعدم كنترل روي حجم تخليه مذاب در راهگاه قالب يا تانديش. 2-\tپاشش جرقه ومذاب به اطراف و افزايش دور ريز 3-\tامكان بوجود آمدن خطرات و حوادث انساني بعلت ريختن ناگهاني مذاب در زمان تخليه 4-\tسطح تماس زياد مذاب با هوا كه باعث سرد شدن سريع وتركيب با اكسيژن موجود در هوا شده كه علت اصلي بوجود آمدن تخلخل و حفره در قطعات و شمشهاي توليدي ميباشد و باعث بالارفتن هزينه و زمان توليد ميشود. 5-\tمشخص نبودن محل ريختن مذاب در ابتداي زمان نيمه واژگون كردن پاتيل كه ممكن است در محل راهگاه قالب يا تانديش تخليه نشود. اساس و مكانيزم عملكرد سيستم طراحي شده، بر مبناي در راستاي هم قرار گرفتن سوراخهاي عبور مذاب موجودروي دو صفحه لغزنده نسوز (شكل11 قطعه شماره 33) مقابل يكديگر است، كه اين صفحات در داخل كفشك نگهداري ميشوند. سيستم طراحي شده(( براي تخليه پاتيلهاي ريخته گري از كف)) در اين اختراع از دو قسمت كلي تشكيل شده است. قسمت اول كه كفشك ثابت ناميده شده بر روي كف پاتيل نصب ميشود. مابقي قطعات روي اين كفشك ثابت مونتاژ ميشوند. صفحات لغزنده و نازلهاي مربوطه كه مذاب از داخل آنها عبور كرده و تخليه ميشوند در جاي خود نصب ميشوند. كفشك متحرك صفحات لغزنده نسوز را بطور غير مستقيم توسط مكانيزمي به يكديگر ميفشارد.جك يا اهرم دستي در جاي طراحي شده قرار ميگيرد و با جابجا كردن كفشك متحرك ميتوان سوراخ تخليه را باز و بسته و ياميزان خروج مذاب راتنظيم كرد. براي جابجايي پاتيل پس ازانجام عمليات تخليه مذاب ويا تعويض صفحات نسوز جك هيدروليك يا اهرم را بايد از پاتيل وسيستم جدا كرد. اين سيستم در صنايع ريخته گري در زمينه هاي توليد قطعات سبك وترجيحاسنگين ونيمه سنگين كاربرد دارد..