امروزه نياز به درمان آسيب‌ هاي پوستي، استفاده از زخم¬ پوش¬ها را به ‌طور گسترده‌اي افزايش داده¬است. با توجه به محدوديتي كه پليمرهاي طبيعي يا سنتزي در ساخت زخم¬پوش دارند، محققان استفاده¬ي تركيبي از اين مواد را به ‌عنوان زخم¬پوش پيشنهاد مي¬كنند. در پژوهش حاضر از كيتوسان به دليل داشتن خواص بيولوژيكي مناسب به ‌عنوان جزء پليمري طبيعي و از پلي‌اتيلن¬گلايكول¬فومارات به‌ عنوان جزء پليمري مصنوعي استحكام‌بخش به كيتوسان و از اسانس آويشن (تيمول) به ‌عنوان افزايش‌دهنده‌ي خاصيت ضد-باكتريايي فيلم استفاده گرديد. در اين حالت تيمول كه به دليل ساختار فنولي خود داراي ماهيت فراري مي‌باشد، بين زنجيره‌هاي اتصال عرضي شده‌ي دو پليمر كيتوسان و پلي‌اتيلن¬گلايكول¬فومارات (عامل اتصال 1-وينيل-2-پيريليدون) مي‌تواند به دام بيفتد كه منجر به رهايش كنترل‌شده و آهسته‌تري از آن مي¬گردد. فيلم تهيه ‌شده به روش ريخته‌گري حلال، قابليت ژل شوندگي در موضع زخم را دارد و اين امكان را به زخم¬پوش مي‌دهد كه علاوه بر جذب بهتر ترشحات زخم، با فراهم نمودن محيط مرطوب در محل آسيب، به بهبودي هرچه سريع‌تر زخم كمك نمايد. زخم¬پوش سه جزئي حاصل، بر اساس درصد جزء دارويي موجود در آن (تيمول) داراي خصوصيات فيزيكوشيميايي و ضدباكتريايي متغيري براي استفاده در كاربردهاي پوستي مي‌باشد.