فرايند ريخته گري، ذوب فلزات، جوشكاري، برش قطعات، به دليل سرما، گرما يا انحراف ماشين ابزار، تنش هايي در قطعات كار ايجاد مي كند كه باعث شرايط ناپايدار قطعات مي شود و دقت ابعادي و ويژگي هاي فيزيكي قطعه را كاهش مي دهد.در نتيجه، قطعات تغييرشكل مي دهند و مناسب كاربرد طولاني مدت و تحت فشار نيستند و اندازه ابعاد تغيير ميكنند . تنش زدايي حرارتي و تنش زدايي طبيعي در گذشته براي كاهش تنش باقيمانده در قطعات كاري فلزي به كار مي رفتند. اما اين دو روش، عيوب و مشكلات بسياري دارند: NSR(تنش زدايي به صورت طبيعي) زمان بسيار زيادي لازم دارد، و مناسب توليد انبوه نيست، در حالي كه (TSR) تنش زدايي حرارتي هزينه، تجهيزات وابسته و انرژي بالايي لازم دارد. كنترل دماي كوره، سخت است، در صورت عدم مهارت لازم در كنترل دماي كوره قطعات به راحتي اكسيد مي شوند كه اين عامل طبيعتا تميزكاري را افزايش مي دهد.همچنين تحت حرارت امكان ترك خوردن آنها وجود دارد و زماني كه اين قطعات سرد مي شوند، تنش هاي جديد ايجاد مي شود. به علاوه، محيط كاري روش TSR، پر از آلاينده است و قابليت اطمينان كمي دارد. در مقابل(VSR) تنش زدايي لرزشي، در انرژي صرفه جويي مي كند و هزينه و زمان را كاهش مي دهد. ضمنا در مقايسه با TSR، تنش زدايي لرزشي مي تواند هزينه تنش زدايي را 90 درصد، انرژي را 95 درصد و سرمايه گذاري را 90 درصد كاهش دهد.زمان انجام كامل NSR، شش ماه تا يكسال و TDR يك تا دو روز طول مي كشد، در حالي كه تنش زدايي لرزشي، نيم ساعت يا حداكثر يك ساعت زمان لازم دارد. تجهيزات (VSR)به راحتي حمل مي شود، خودكار است و محدوديتي در مكان و اندازه قطعه كار ندارد. تنش زدايي لرزشي، الزامات جامعه صنعتي معاصر براي انرژي و حفظ محيط زيست را محقق مي كند كه به همين دليل اين روش را جايگزين مناسبي براي TSR سنتي و تبديل به فناوري تكاملي جديد و برتر مي شود. تنش زدايي لرزشي، توجه و علاقه بسياري از صنعت ساخت مكانيكي دريافت كرده است و در بيست تا سي سال اخير، كاربرد گسترده اي در سراسر جهان داشته است. تنش زدايي لرزشي (VSR) روشي نوين در قطعات فلزي است كه به وسيله توان لرزشي كنترل شده با هدف كاهش تنش باقيمانده در قطعات توليد شده استفاده مي شود. موارد كاربرد زياد داخلي و خارجي اثبات كرده اند كه كاربرد تنش زدايي لرزشي، براي ثبيت دقت ابعاد قطعات مناسب است.