خلاصه توصيف اختراع براي رفع مشكل افرادي كه ساعت ها در شغل خود مجبورند به صورت طولاني بنشينند و يا بايستند در سـالهاي اخيـراسـتفاده از ارتعـاش بـه شيوه هاي گونـاگون به منظور ايجاد حداكثر گـشتاور تـسهيل فيبرهـاي عضله، سرعت انقبـاض فيبرهـا، قدرت عضلاني و كنترل فعاليت عضله مرسوم شده. ارتعـاش در كيفيـت تحريكـي مهـاري قشر حركتي اوليه و تحريك پذيري مسيرهاي قشري نخاعي مـؤثر است اين يافته ها نشانگر آن است كه ارتعـاش مـيتوانـد مسبب تحريك و تسهيل عصبي عضلاني باشد و نيروي توليـدي عضله را با كاهش مهار عـضله،افزايش دهد. اثـرات مطلوب ارتعاش در بهبود حس وضعيت تعادل و ثبـات مفـصل زانو گزارش گرديده. اين طرح مانند جوراب هاي واريس به ساق پا و ران افراد فشار مداوم وارد نمي كند و فرد رقبت بيشتري براي استفاده از ان نسبت به جورابهاي ضد واريس موجود در بازار داشته.و مانند جوراب واريسي كه امواج برقي را به صورت ضعيف شده به بدن فرد وارد ميكند و به فرد احساس ناخوشايند گز گز و مور مور شدن ميكند نداردجنس آن از الياف ظريف، نر م و پوشيدن آن بسيار راحت است.البته اين وسيله رفاهي لزوما نبايد به شكل يك جوراب باشد بلكه مي تواند با توجه به نوع كاربرد به صورت يك ساق پوش كه در مكان مورد نظر فكس مي شود و با استفاده از ميكرو ويبراتورهايي كه در ان نصب مي شود كاربر را قادر سازد تا درهر زمان كه احساس خستگي درآن عضو داشته باشد فرمان روشن شدن داده و دستگاه عضله فرد را تحريك و جريان خون رساني را در عضو تسريع و خستگي را دفع مي كند و در نهايت از ايجاد واريس و درد هاي مزمن عضلاني جلو گيري مي كند با كليد آنرا خاموش و يا روشن كرد . و يا از طريق واي فا بدون نياز به دكمه خاموش و روشن ان را كنترل كرد .

امروزه بسيار از مشاغل با نشستن هاي طولاني همراه هستند .وهر روز به تعداد انها اضافه مي شود .مشكل اساسي اين است كه فرد در اكثر مواقع براي مدتهاي طولاني روي صندلي خود بدون توجه به نحوي نشتن قرار مي گيرد و اگر فرض شود اين فرد قرار است تا زمان بازنشستگي در همين شغل باشد چه اتقاقي براي ايشان خواهد افتاد . بر اي اينكه بتوان فرد را مجبور به بلند شدن از جاي خود كرد تلاشهاي فراواني صورت گرفته از جمله ژاپن هاي از ساعت هاي زنگ داري در دور ترين نقطه اتاق استفاده كردند تا براي خاموش شدن ان فرد مجبور به بلند شدن از جاي خود مي شد .يا نصب يك بر نامه ارگونوميكي بر روي كامپيوتر كه فرد به ان زمان مي داد و پس اززمان مورد نظر برنامه بر روي صفه كامپيوتر شما فعال مي شد .و يا پخش اهنگ و اجراي حركات كششي در بعضي از كارخانه ها كه همگي تلاشهايي در جهت كاهش مشكلات ناشي از نشستن طولاني در يك جاست . ولي اين طرح ها خود با مشكلاتي همراه بودند از جمله اينكه در هر مكاني نمي توان از اين راه كار ها استفاده نمود. نشستن طولاني مدت سبب مشكلات زير ميشود: 1- سبب شل شدن عضلات شكمي شده و همين امر منجر به فشاربرستون مهره‌ها و در نتيجه درد در ناحيه كمر مي‌گردد، وجود چربي زياد در ناحيه شكمي اين وضعيت را بدترمي كند.بهتر است كه براي جلوگيري از آسيب وارده به نخاع از نشستن‌هاي بيش از 20دقيقه خودداري شود. 2- پوسچر نشسته سبب كاهش لوردوز كمر و افزايش فشار بين مهره اي و همچنين فشار بر روي استخوان نشيمنگاه مي‌گردد .از طرفي كاهش لوردوز كمر منجر به افزايش درد در ناحيه شانه و گردن نيز مي شود. 3- آمار مرگ و مير بيماري‌هاي قلبي- عروقي و ديابت در بين افرادي كه مدت زمان طولاني را به صورت نشسته سپري مي‌كنند نسبت به ساير افراد كه زمان كمتري را صرف فعاليت‌هاي نشسته مي‌كنند بيشتر مي‌باشد. 4- در اثر نشستن طولاني مدت فعاليت‌هاي الكتريكي ماهيچه‌ها كاهش يافته و مقدار كمي كالري سوزانده مي‌شود به عبارتي سوخت و ساز در حالت نشسته حدود يك سوم حالت ايستاده است و در نتيجه فعاليت سيستم انتقال قند خون كاهش يافته و خطر ابتلا به ديابت افزايش پيدا مي‌كند و بدن كمتر قادر به شكستن چربي‌هاي مضر مي‌گردد و سطح كلسترول خوب (HDL) كاهش خواهد يافت. راه‌هاي زيادي براي كاهش زمان نشستن وجود دارد از قبيل: دادن استراحت‌هاي متناوب به خود حين كار با كامپيوتر ، تشكيل جلسات به صورت ايستاده ، راه رفتن حين صرف ناهار و كاهش تماشاي تلويزيون در زمان بازگشت به منزل. بهترين حالت براي كساني كه زياد مي‌نشينند جايگزين كردن زمان‌هايي براي راه رفتن و ايستادن است .ما در اين طرح سعي داريم افرادرا از صندليهايش كه امروز اصطلاح مرگ در صندلي را براي شاغلين زحمت كش به ارمغان آورده را براي لحظاتي جدا نماييم .اگر فرد هر 20الي 30دقيقه يك بار يك استراحت 2دقيقه اي داشته باشد بسياري از مشكلات ذكر شده هرگز به سراغ ايشان نخواهد امد .در اين طرح در نظر داريم به كمك سنسورهاي نوري/فشاري يا گرمايي كه در دوطرف و سطح نشيمنگاه صندلي(البته نوع ارگونوميكي) نصب ميشوند ،به اين سنسورها زمان داده ميشود ،بطوري كه كاربر پس از سپري شدن حداكثر زماني كه ميتواند به صورت ثابت در يك جا قرار گيرد (زماني بين 25تا30 دقيقه ) وسيله شروع به فرستادن آلارم نموده و تا فرد از جاي خود بلند نشود خاموش نخواهد شد . سنسورها به گونه اي طراحي شده اند كه اگركاربربخواهد درمدت زمان كمتر از دو دقيقه دوباره بنشند مجددا شروع فعاليت نموده و تا فرد بلند نشود خاموش نمي گردد. در اين طرح پس از آزمايشات متمادي درخصوص آلارم(صدا /نور و ارتعاش ) مورد استفاده صدا از بقيه بهتر بود و انتخاب شد.علت انتخاب هم اين بود كه كارهاي نشسته كاربر حساسيت بيشتري به صدا نشان ميدهد چون تحريك كننده اعصاب و نيز عامل ايجاد عدم تمركز در كار و نيز در صورت وجود افراد ديگري در ان نزديكيها سبب نارحتي ايشان خواهد و اين خود نيز انگيزه مضاعفي براي بلند شدن است .اين سنسورها به گونهاي طراحي شده اند كه هربار كاربر از جاي خود بلند شود مجددا كنتور ها صفرمي شود .و فقط براي نشستن هاي طولاني وپيوسته آلارم خواهد فرستاد . ودر مدت دو دقيقه اي كه فرد مجبور به بلند شدن از جاي خود است به او اموزش داده مي شود كه با ايستادن و قدم زدن و انجام حركات ورزشي به بازيابي شرايط ريلكس عضلات خود كمك كند .اين بسيار كم هزينه بوده و ميتوان ان ار براي هر هر نوع صندلي و هر شغلي كه از صندلي استفاده مي كند به كار برد .