در زمينه درمان بيماري‌هاي قلبي و عروقي، يكي از جراحي‌هاي متداول پزشكي، جايگزيني قسمت‌هاي مسدود و يا باريك شده‌ي شريان‌هاي بزرگ و كوچك خون مي‌باشد. در حال حاضر بهترين پيوند عروقي مربوط به پيوند اتوگرافت است كه در آن بافت رگ از يك قسمت بدن بيمار به قسمت ديگري پيوند زده مي‌شود. در اغلب موارد از وريد سافن به ‌عنوان رگ اتوگرافت استفاده مي‌گردد. اگر نتوان از وريدهاي بيمار براي اتوگرافت استفاده كرد، پيوند رگ مصنوعي بكار مي‌رود. رگ‌هاي مصنوعي از جنس PET و ePTFE بطور موفقيت‌آميزي براي تعويض رگ‌هاي خوني با قطر بزرگ (mm12-38) و بطور كلي قطر‌هاي بزرگتر از 6 ميلي‌متر مورد استفاده قرار گرفتند. عدم تقليد كامپليانس و در نتيجه ايجاد لخته هاي خون در مسير شريان، مشكل اصلي اين داربست ها در استفاده آنها براي رگ هاي خوني با قطر كمتر از 6 ميلي متر مي‌باشد. از طرفي استفاده از رگ هاي با قطر كوچك در نواحي از بدن كه داراي انحنا مي باشند، منجر به گرفتگي يا كاهش ناگهاني قطر داربست مي شود كه نهايتا انسداد رگ را در پي خواهد داشت. اينرو جايگزين كردن اين گونه پليمرها با گونه هايي كه خواص مكانيكي بهتري داشته باشند و از طرف ديگر ساخت داربست با قطر كوچك كه مقدار كامپليانس آن در محدوده رگ‌هاي طبيعي باشد و تقليد صحيحي از كامپليانس را داشته باشد، از اهميت خاصي برخوردار خواهد بود. در اختراع حاضر، با استفاده از روش الكتروريسي، چين هايي در راستاي محور بر روي داربست هاي با قطر كوچك (كمتر از mm 6) ايجاده شده است كه علاوه بر ايجاد بستر متخلخل براي رشد بهتر سلول ها، خواص مكانيكي داربست مورد نظر را در محدوده مربوط به رگ هاي طبيعي قرار مي دهد.