موضوع بطور كلي در مورد اندازه¬گيري دقيق زاويه قوس كمري است. در ستون فقرات انسان قوس‌هايي وجود دارند كه باعث تعديل نيروهاي بوجود آمده از طرف سطح مي‌شوند. روش‌هاي متعددي براي ارزيابي وضعيت بدن انسان وجود دارد كه هر كدام داراي مزيت‌ها و معايبي مي‌باشند. روش‌هاي ارزيابي راستاي ستون فقرات به طور كلي به دو دسته تهاجمي و غير تهاجمي تقسيم‌بندي مي‌شوند. روش‌هاي تهاجمي از جمله راديوگرافي و MRI خطرات اجتناب ناپذيري را به دنبال دارند. از جمله اين خطرات مي‌توان به سرطان استخوان در مردان و سرطان پستان و سقط جنين در زنان اشاره كرد. استفاده از وسايلي نظير كايفومتر، خط‌كش منعطف، اسپاينال پانتوگراف و اسپاينال موس از جمله روش‌هاي غير تهاجمي مورد استفاده مي‌باشند. اين روش‌ها نيز در مقايسه با يكديگر، داراي مزايا و معايبي مي‌باشند. از جمله‌ي معايب روش‌هاي غير تهاجمي، صرف زمان زياد براي اندازه‌گيري، هزينه‌ي گزاف و مهم‌تر از همه، خطاي اندازه‌گيري بالا مي‌باشد. در قوس سنج اولتراسوند ساخته شده، هيچ گونه تماسي با بدن فرد آزمون شونده هنگام اندازه گيري صورتنمي¬گيرد و از لحاظ هزينه در سطح معقول و داراي خطاي ناچيز در اندازه گيري مي باشد و نياز به محاسبات رياضي نداشته و منحني تشكيل شده پس از اندازه گيري قوس كمري همراه با زاويه آن به آزمودني نمايش داده مي شود.

دويدن يك فعاليت بنيادي مورد نياز براي رشد و نمو مناسب بدن انسان است. حفظ قامت صحيح، شكل¬گيري درست دستگاه¬هاي عصبي و اسكلتي-عضلاني، و عملكرد مطلوب دستگاه¬هاي قلبي، عروقي، تنفسي، و هورموني همگي مستلزم تمرينات دويدن است. در انسان طبيعي، اولين تمرينات دويدن از يك سالگي شروع شده و در يك محيط آموزشي ايده آل در سه سالگي به حد اعلاي خود مي¬رسد. متاسفانه، عوام دو باور غلط در مورد دويدن نابينايان دارند: 1. نابينايان نمي¬توانند بدوند، و 2. اگر نابينايان ندوند اشكال چنداني برايشان پيش نمي¬آيد. در زمان انجام اين اختراغ، آموزش و تمرين دويدن براي فرد نابينا نياز به مراقبت نفر به نفر داشت و به دليل كمبود مربي و نبود بودجه، اساسا در هيچ موسسه آموزشي برنامه¬اي براي آموزش و تمرين دويدن براي افراد نابينا وجود نداشت. با كمك ابزار اختراع شده، يك مربي ورزش قادر است بطور همزمان و به راحتي به چند فرد نابينا آموزش و تمرين دويدن دهد. با استفاده از اين اختراع اين آموزش به خوبي در يكي از مدارس نابينايان اصفهان (مدرسه ابتدايي شهيد ساماني) پايلوت گرديد. اين اختراع منجر به بهبود سبك زندگي و سلامت افراد نابينا مي شود.

خلاصه اختراع: روش هاي آموزشي در افراد مبتلا به اختلالات حسي حركتي مانند افراد مبتلا به اتيسم بايد با رويكرد تعديل و بهبود توجه بصري و يكپارچگي حسي-حركتي باشد. يكي از مهارت هايي كه مي تواند متاثر از اختلالات حسي حركتي باشد گام برداري است. گام برداري يكي از بنيادي ترين مهارت هاي حركتي است كه از سنين كودكي رشد كرده و پايه رشد حركتي و حسي افراد است. براي دستگاه حاضر جهت يكپارچه سازي حسي حركتي از يك ماتريس نوري مستطيل شكل با ابعاد 240*120 سانتيمتر كه داراي 32 باكس 30*30 سانتيمتر مي باشد استفاده شده است. عملكرد دستگاه بر اساس ايجاد مسير هاي نوراني و حس كردن گام برداشته به روي هر باكس مي باشد. جهت تشخيص گام از سنسورهاي مجاورتي استفاده شده كه مي تواند فرود گام را تشخيص دهد و در صورت صحت تماس صوتي توليد مي شود. از طريق جعبه تنظيمات اين دستگاه امكان اجراي الگوهاي مختلف گام برداري از ساده به پيچيده فراهم شده است. در اين دستگاه براي اجراي الگوها نياز به راهنمايي كلامي و بدني مربي نيست و الگوهاي نوري و صوت راهنماي فرد است. اين محصول در مراكز كاردرماني، توانبخشي، فيزيوتراپي و آزمايشگاه هاي علوم ورزشي قابل استفاده مي باشد.