ساخت شيشه زيست فعال پنج جزئي بر پايه سيستم SiO2 - CaO - P2O5 - MgO - SrO به منظوراستفاده در مهندسي بافت استخوان در دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران براي نخستين بار در دنيا انجام گرفت. توانايي شيشه زيست فعال در پيوند با استخوان، اولين بار توسط هنچ و همكارانش گزارش شد. شيشه زيست فعال علاوه بر توانايي باند به بافت سخت، به بافت نرم نيز باند مي شود. به واسطه واكنش هاي واسطه اي و ميان سلولي، شيشه زيست فعال هنگامي كه در معرض مايعات بيولوژيكي قرار مي گيرد لايه اي از هيدروكسي آپاتيت كربونيت شده را تشكيل مي دهد كه باعث باند قوي ميان شيشه زيست فعال و استخوان مي گردد. علاوه بر قابليت پيوند با استخوان شيشه زيست فعال خاصيت osteoinductive داشته و به چسبندگي، رشد و تفكيك استئوبلاست كمك مي كند. علاوه بر اين، سبب القاء تمايز سلولهاي مزانشيمال استخواني مي شوند. مطالعات نشان داده اند كه ب شيشه زيست فعال باعث رگ زايي (angiogenesis) هم در محيط آزمايشگاهي و هم در بدن مي گردد. خاصيت ضد التهابي و ضد ميكروبي از ديگر ويژگيهاي آن مي باشد. به منظور سنتز شيشه زيست فعال پنج جزئي بر پايه اين سيستم از روش سل- ژل استفاده شد. قرصهاي شيشه زيست فعال ساخته شده در محلول شبيه سازي شده بدن انسان در دماي 37 درجه سانتيگراد قرار گرفته و تغييرات pH و همچنين تشكيل لايه آپاتيت مورد بررسي قرار گرفت.

داربست زيست تخريب پذير نانو كامپوزيتي با فاز پليمري پلي پروپيلن فومارات و فاز سراميكي شيشه زيست فعال به روش زينتر كردن ميكرواسفيرها (Microsphere Sintering) براي اولين بار در دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران ساخته شد. در ساخت و انتخاب داربست هاي زيست سازگار بايد ويژگي هايي از قبيل انتقال بهينه مايعات زيستي، تحويل مولكول هاي فعال زيستي ،انجام اعمال مربوط به تجزيه سلولي و رشد سلول ها درسرتاسر ساختار آن ، تخريب تدريجي داربست پس از پيوند در درون بدن، دارا بودن سطوح قابل تشخيص براي چسبيدن سلول هاي استخوان ساز به سطح آن، داشتن تماميت مكانيكي و توانايي القاء مسيرهاي سيگنالينگ مورد توجه قرار گيرد. پلي پروپيلن فومارات يك پلي استر خطي بر پايه فوماريك اسيد مي باشد. اين ماده قابليت زيست تخريب پذيري داشته وعلاوه بر زيست سازگاري خود ماده، مواد حاصل از تجزيه آن نيززيست سازگار بوده و به راحتي از بدن دفع مي گردند. از شيشه هاي زيست فعال بطور گسترده به عنوان بيومواد بالقوه دركاربردهاي مهندسي بافت استخوان بكار گرفته مي شوند. توانايي شيشه زيست فعال در پيوند با استخوان، اول بار توسط هنچ و همكارانش در اوايل سال 1970 گزارش شد. شيشه زيست فعال علاوه بر توانايي باند به بافت سخت، به بافت نرم نيز باند مي شود. به واسطه واكنش هاي واسطه اي و ميان سلولي شيشه زيست فعال هنگامي كه در معرض مايعات بيولوژيكي قرار مي گيرد لايه اي از هيدروكسي آپاتيت كربونيت شده را تشكيل مي دهد كه باعث باند قوي ميان شيشه زيست فعال و استخوان مي گردد. روش sintering ازجمله روشهايي است كه در سالهاي اخير مورد استفاده قرار گرفته و به دليل امكان كنترل ميزان تخلخل در ان بسيار مورد توجه قرار گرفته است.در اين روش پليمر را در يك حلال مناسب حل كرده و به كمك همزن با دور بالا از آن ميكروسفر تهيه شده و نهايتا پس از اضافه كردن فاز سراميكي و حذف حلال در دمايي مناسب كه مابين Tm وTg پليمر قرار دارد، به مدت زمان معين، حرارت داده شده و داربست ساخته مي شود. به منظور ساخت داربست ميكرواسفيرهاي پلي پروپيلن فومارات و شيشه زيست فعال به روش امولسيوني تهيه گرديد و سپس با زينتر كردن ميكرواسفيرها ي كامپوزيتي داربست متخلخل سه بعدي ايجاد گرديد.