دوچرخه وسيله است مكانيكي كه با استفاده از قدرت حركتي پاها به هر شكلي قادر به حركت است . اين وسيله در ابتدايي ترين شكل در 2300 سال قبل از ميلاد مسيح در كشورهايي همچون چين ، مصر و هند ديده و بر روي ديواره غارها نيز اشكالي از آن موجود است . به منظور بالا بردن راندمان كاري و سرعت يك دوچرخه معمولي از روابط ساده بين چرخدنده ها استفاده شد و ضميمه اي جهت رسيدن به اين هدف ساخته شد. اين ضميمه كه در پشت صندلي نصب مي شود شامل چند چرخدنده راننده و چند چرخدنده رانده شده مي باشد. اين چرخدنده ها توسط يك محور يكسان به دو طرف دوچرخه يكي به ركاب و سمت ديگر به چرخدنده هاي چرخ متصل شده است كه نقش يك گيربكس براي دوچرخه مي باشد. با توجه به اينكه اگر دو چرخدنده با قطرهاي متفاوت كه توسط يك محور مي چرخند داراي تعداد دور يكسان مي باشند در نتيجه اگر چرخدنده كوچك نيرو خود را از چرخش ركاب گرفته و آنرا به چرخدنده بزرگ انتقال دهد، هر دوري كه چرخدنده كوچك بزند چرخدنده بزرگ نيز به همان ميزان مي چرخد با اينكه قطر و تعداد دندانه آن بزگتر است در نتيجه چرخشي كه به چرخدنده چرخ منتقل مي كند به نسبت قطر چرخدنده ها افزايش مي يابد.