زخم هاي پوستي حاصل از سوختگي، زخم بستر، ديابت و ... مشكلات فراواني براي اين بيماران ايجاد كرده است. در زخم هاي شديد، وجود يك جايگزين مناسب پوستي براي ترميم كامل پوست الزامي مي باشد. با توجه به شباهت فراوان پرده آمنيون جنين انسان به پوست، اين پرده گزينه مناسبي براي ترميم پوست آسيب ديده مي باشد. مهمترين محدوديت استفاده از پرده آمنيون به عنوان جانشين پوستي خواص مكانيكي پايين، زيست تخريب پذيري بالا و دشواري استفاده از آن مي باشد. در اين اختراع، پروتئين فيبروئين پس از استخراج از پيله كرم ابريشم، بصورت ريز رشته هايي بر روي پرده آمنيون پوشانده شد تا محدوديت هاي ذكر شده مربوط به پرده آمنيون را از بين ببرد. در اين اختراع، جايگزين پوستي مناسبي حاصل از پرده آمنيون جنين انسان و پروتئين پيله كرم ابريشم طراحي و ساخته شد. اختراع حاضر در ترميم زخم هاي مختلف پوستي كاربرد دارد. فرمول: پرده آمنيون + پروتئين پيله كرم ابريشم ====== ضمایم(شرح و توصیف،ادعانامه،نقشه)شرح و توصیف : برای دانلود فایل اینجا کلیک کنیدادعانامه : برای دانلود فایل اینجا کلیک کنیدنقشه : فایلی برای دانلود وجودندارد

اين اختراع كه با عنوان ترميم بافت با اسكار كم از طريق رهايش كنترل شده فاكتور رشد ترانسفورمينگ بتا 3 بوده، زمينه فني آن پزشكي كاربردي است، به برطرف كردن مشكل فني توليد اسكار و بافت فيبروزه در حين ترميم آسيب‌هاي مختلف بافتي و انواعي كه گاهي به طور خودبخودي در بعضي از بافتهاي بدن به وقوع مي‌پيوندد مي‌پردازد. بافت فيبروزه مي‌تواند در عملكرد فيزيولوژيك (مثلاً در بافت ريه) يا عملكرد كاسمتيك (مثلاً در پوست) ايجاد اختلال نمايد. محصول مورد نظر، فرآورده‌اي براي ترميم هر نوع آسيب بافتي با ايجاد مقدار اسكار كم مي‌باشد كه قابليت استفاده در پزشكي ترميمي را دارد. با توجه به كارائي‌اي كه فاكتور رشد TGF-β3 در ترميم بدون اسكار زخم در دوره‌ي جنيني از خود نشان داده است، استفاده از اين فاكتور براي كاهش اسكار در بافت‌ها مورد توجه قرار گرفته است. به همين منظور، در راستاي كاهش اسكار در ترميم بافت، اقدام به ساخت محصولي براي در اختيار قرار دادن فاكتور رشد TGF-β3 به بافت آسيب‌ديده، در بازه زماني طولاني در حين فرآيند ترميم شده است.

هدف اين اختراع ساخت داربست پليمري حاوي نانو الياف الكتروريسي شده كيتوسان - ژلاتين جهت استفاده به عنوان جايگزين پوستي در درمان عوارض پوستي مانند سوختگي ها، زخم بستر كه پوست به تنهايي قادر به درمان و بازسازي خود نمي باشد بوده است. وجه تمايز اين كار نسبت به كارهاي مشابه قبلي ساخاتر آن مي باشد كه از نانو الياف پليمري به جاي ساختارهاي متخلخل معمولي استفاده شده است. حضور اين ساختار نسبت سطح به حجم داربست را بالا برده در نتيجه سطح بيشتري در مقابل سلول براي چسبيدن قرار داده كه مي تواند تامين كننده زيست سازگاري بيشتر اين محصول نسبت به موارد قبلي باشد. محلول دو پليمر در حلال اسيد استيك با نسبت 30: 70 ژلاتين به كيتوسان جهت استفاده در اين داربست بهترين ساختار نانو اليافي به همراه كمترين عيوب را داراست. همچنين پارامترهاي دستگاه براي توليد اين محصول ولتاژ 15KV نرخ تغذيه 0/2ML/hr و فاصله نوك سوزن تا جمع كننده 15cm به كار رفته اند.

اين اختراع كه با عنوان ترميم زخم با استفاده از سلول هاي بنيادي اندومتر و داربست نانوفيبري التروريسي شده حاوي پليمر هاي سنتتيك وطبيعي پلي كاپرولاكتون و كلاژن بوده زمينه فني آن پزشكي كاربردي است. اين محصول براي برطرف كردن مشكل ترميم زخم و بافت در آسيب هاي مختلف بافتي از جمله بافت هاي كه نياز به رگ زايي دارند بدون اضافه كردن مواد و فاكتورهاي رشد رگ زا مي پردازد به طوري كه عدم رگ زايي ترميم بافت را دچار اشكال مي كند كه نهايتا ممكن است منجر به ايجاد بافت اسكار يا فيبروز گرددو همچنين در زيبايي بافت اشكال ايجاد گردد. محصول ذكر شده، كه حاوي سلول هاي بنيادي اندومتر مي باشد ، فرآورده‌اي براي ترميم زخم وهر نوع آسيب بافتي با ايجاد رگ زايي مي‌باشدكه قابليت استفاده در طب ترميمي را دارد. با توجه به كارآيي كه سلول بنيادي اندومتر به همراه داربست نانوفيبري الكتروريسي شده حاوي پليمرهاي طبيعي و سنتتيك پلي كاپرولاكتون و كلاژن در ترميم زخم و بافت با خاصيت رگزايي از خود نشان داده است. استفاده از اين سلول بنيادي براي ترميم زخم و بافت مورد توجه قرار گرفته است. به همين منظور ، در راستاي ترميم زخم و بافت اقدام به ساخت محصولي با خاصيت رگزايي طبيعي به بافت آسيب ديده در مدت زمان مطلوب در حين فرآيند ترميم زخم و بافت مي باشد.

در سطح تك سلولي، تاثير توپوگرافي بر تعاملات بستر با الگوهاي رايجي در مقياس نانو و ميكرو از جمله شيار، ستون و الياف با تكنيك¬هاي Wet Etching،Soft and Photolithography ، مطالعه شده است. اما سيستم¬هاي كشت كه توپوگرافي سطح بافت را تقليد مي¬كنند، هنوز ناشناخته هستند. علاوه بر اين، سلول¬هاي اپيتليالي بروي سطح پلي¬استايرن كشت سلول به سختي رشد مي-كنند. علاوه بر نشانه¬هاي بيوشيميايي مانند سايتوكاين¬ها، نشانه¬هاي فيزيكي مانند توپوگرافي سطح، تاثير شگرفي بر تكثير و تمايز سلول¬هاي بنيادي اپيتليالي دارد. از آنجاييكه مكان¬يابي سلول¬ها در شرايط درون¬تني بواسطه نشانه¬هاي توپوگرافي تعيين مي¬گردد، سطح اتصالي بين درم و اپيدرم پوست انسان بهترين گزينه براي رفع اين چالش است. سطح اتصالي به شكل ستيغ¬هاي اپي¬درمي و پاپي¬هاي درمي در¬هم فرورفته¬اند و سلول¬هاي بنيادي اپيتليالي در ميكروشيارها¬ي اپيدرمي مستقر هستند. اين اختراع مرتبط با حوزه¬ي داربست¬ها و بسترهاي نوين و همچنين زخم¬پوش¬ها با كاربرد در زيست¬¬پزشكي¬ و پزشكي بازساختي¬ست. بطوريكه سطح اتصالي درم و اپيدرم در مقياس نانو بروي سيليكون حك گرديد. بستر داراي الگو، پتانسيل تكثير سلول¬هاي اپيتليالي را افزايش داد و موجب القاي بيان ژن¬هاي بنيادينگي در آن¬ها شد. اين توپوگرافي اختصاصي مي¬تواند به عنوان يك داربست جهت پوشش دادن سطح كشت جهت تكثير In vitro سلول¬هاي اپيتليالي عمل كند Silicone substrate with natural topography mimicking the dermoepidermal junction of human skin to control the phenotype of epithelial cells

اختراع حاضر، ساخت داربست قابل تزريق ساخته شده از ميكروكره‌هاي فيبروئين/ژلاتين حاوي شيشه‌هاي زيست فعال دوپ شده با درصدهاي وزني متفاوت كبالت در بستر آلژينات را افشا مي‌كند. داربست مذكور پس از تزريق، شكل موضع مورد نظر را گرفته و در محل نقص با اتصال ميكروكره‌هاي تشكيل‌دهنده به هم، منافذ همگن متناسب با اندازه سلول‌هاي استخواني را بوجود مي‌آورد كه از اتصال و گسترش سلول پشتيباني مي‌كند. ادغام ميكروكره‌ها در هيدروژل آلژينات علاوه بر ايجاد يك ميكرومحيط مشابه بافت استخوان، نقاط اتصال عرضي فيزيكي هيدروژل را نيز افزايش مي‌دهد، به اين ترتيب مشكل شكنندگي هيدروژل حل مي‌شود. ادغام ژلاتين با فيبروئين علاوه بر كنترل تجزيه داربست به افزايش چسبندگي سلولي نيز كمك مي‌كند. لود شيشه‌هاي زيست فعال دوپ شده با كبالت، علاوه بر افزايش خواص مكانيكي و فعاليت زيستي، رگ‌زايي را با شبيه‌سازي حالت هيپوكسيك افزايش مي‌دهد كه در نتيجه باعث تقويت بازسازي استخوان مي‌شود. ميكروكره‌هاي حاوي شيشه‌هاي زيست فعال با اندازه همگن مشخص به كمك تراشه ميكروفلوئيديك ساخته شدند. ميكروكره‌هاي ساخته شده در محلول آلژينات پخش شدند و پس از تزريق به همراه محلول كلسيم كلريد در موضع، داربست نهايي با اندازه منافذ مشخص كه از فضاي بين اتصال ميكروكره‌ها تشكيل شده بود، در محل تزريق ايجاد شد. Hypoxia-Mimicking Injectable Scaffold with Controlled Pore Size Composed of Microspheres Containing Bioactive Glasses