الياف مصنوعي به دليل ويژگي هاي فني و خواص مطلوب، سالها است كه براي اهداف مختلف به كار مي‌روند. يك محدوديت براي كاربرد فني الياف پليمري وجود دارد كه ويژگي هاي آن ها فقط قابل دستيابي در حالت جامد مي‌باشد. لذا عرضه الياف فيلامنتي پر شده با مايع يك جاي خالي براي بهره‌گيري از ويژگي و خواص قابل حصول از الياف پليمري مانند خواص ديناميكي، استهلاك ميرايي، خواص نوري و نيز بيولوژيكي مايع درون ليف پليمري مي‌باشد. در اين اختراع، الياف توخالي پليمري از جنس پلي پروپيلن (به قطر پنجاه ميكرومتر و كانال داخلي 35 ميكرومتر) به صورت ممتد طي فرايند ذوب ريسي پيوسته با سرعت بالا توليد شد. پس از ريخت شناسي الياف توسط تصاوير ميكروسكوپي، مجموعه‌اي نو براي اتصال دسته الياف به پمپ ميكروسيال ابداع شده و با انتقال موفق مايع به درون آنها (200 ليف) و برقراري جريان ميكرو درون كانالي به قطر كمتر از 40 ميكرون انجام گرفت كه نشان دهنده امكان استفاده از اين الياف در مصارف پزشكي مانند انتقال انسولين مي‌باشد.