روغن اين گياه در طب سنتي ايران به عنوان درمان دردهاي ناشي از برودت ساذجه و مادي، كه دردهاي نورپاتيك در اين دسته قرار مي گيرند، مورد استفاده بوده است. همچنين در مكاتب طبي هند و آسياي شرقي (آيوورودا و هوميوپاتي) از روغن اين گياه به عنوان درمان دردهاي نورالژيا، سر، دندان و مفاصل استفاده شده است. مطالعات منتشر شده روي اين گياه اكثرا متمركز بر اثر ضد ديابتي آن مي باشند. اين مطالعات اثر تحريك كنندگي ترشح انسولين و پايين آوردن قند خون را در سطوح In vitro، حيواني و انساني نشان داده اند. همچنين مطالعاتي اثر ضد سرطاني و پايين آورنده ي چربي خون را در مورد اين تركيب نشان داده اند.