در ستون سنگي-لاستيكي ابداعي توسط اينجانبان از تايرهاي فرسوده به نحو كارآ و بهينه استفاده شده است، بدين نحو كه از تايرهاي ضايعاتي به عنوان جداره ستون سنگي استفاده شده است تا ضمن ايجاد محصوريت بتوان عملكرد ستون سنگي را بهبود بخشيد و از ظرفيت هاي بيشتر آن بهره مند شد. نحوه ي ساخت اين ستون هاي سنگي به دو صورت درجا و پيش ساخته خواهد بود. در حالت درجا با حفر چاه هاي مورد نظر و جايگذاري پليت تحتاني و اتصال المان هاي قائم كششي به آن، تايرها در درون چاه ها به صورت تك تك يا چندتايي قرار داده مي شوند، سپس به صورت مرحله به مرحله درون آن ها با سنگريزه، شن، ماسه، خاك مخلوط يا ... پر مي شود و در صورت نياز مرحله به مرحله كوبيده شده و اين كار تا سطح فوقاني چاه ادامه مي يابد و در نهايت نيز با قرار دادن پليت فوقاني (پَد فوقاني) المان هاي كششي به آن بسته و چفت شده و بدين ترتيب ضمن ايجاد يك ستون سنگي محصور شده با تايرها يك پكيج منسجم و يك تكه ايجاد مي شود كه علاوه بر ساير ويژگي هاي ستون سنگي داراي ظرفيت كششي مطلوب و عملكردي مناسب نيز خواهد بود. در حالت پيش ساخته نيز مجموعه تايرها به هم متصل مي شوند و هم مي توانند به صورت پر شده در درون چاه ها قرار داده شوند و هم مي توانند به صورت پر نشده درون چاه قرار داده شوند و پس از پر كردن، پليت فوقاني آن ها قرار داده شده و المان هاي قائم بدان متصل شده و كشيده و چفت شوند. المان هاي قائم هم مي توانند به صورت داخلي (يعني با عبور از جدار داخلي تايرها) كار گذاشته شوند و هم به صورت خارجي (يعني با عبور از جدار خارجي تايرها) تايرها را به هم متصل نمايند. در صورتي كه از المان هاي داخلي استفاده شود مي توان با ايجاد لرزش در آن ها در خاك هاي دانه اي به تراكم محتويات پرشده درون تايرها نيز كمك شاياني كرد.

ديوار ساحلي مركب پيشنهادي توسط اينجانبان، متشكل از شبكه ي تير و ستون بتني با شكل هاي متنوع مي باشد كه بر بستر طبيعي ساحل و يك لايه فيلتر ژئوتكستايل خوابيده است. درون حفره هاي آن نيز كيسه هاي ژئوتكستايل پر شده از ماسه (يا خرده لاستيك يا ساير پركننده ها)، قطعات تهيه شده از تايرهاي ضايعاتي (با آرايشي خاص كه در مستهلك نمودن امواج تأثير شاياني دارند) قرار داده مي شوند و براي پايداري بيشتر مجموعه، در صورت لزوم پي هاي نيمه عميق تعبيه مي گردند. تحليل ها نشان دهنده ي عملكرد مطلوبتر ديوارهاي ساحلي شيب دار مشبك متخلخل چه از ديدگاه سازه اي و چه از ديدگاه هيدروليكي است به طوريكه مقدار ضريب بازتاب، ارتفاع بالاروي و عمق آبشستگي در ديوار پيشنهادي به مراتب كمتر از ديوار هاي متداول مي باشد. با توجه به مسايل و مشكلات پي هاي سطحي، پي هاي نيمه عميق مورد مطالعه قرار گرفته و با ساخت مدل نرم افزاري از پي نيمه عميق پيشنهادي براي ديوار ساحلي با زوايا و شبكه هاي مختلف و مقايسه داده هاي خروجي آن ها با يكديگر و با محاسبات دستي صورت گرفته براي شمع ها به بررسي درستي و كفايت پي نيمه عميق پيشنهادي پرداخته شده است. استفاده از خاصيت تخلخل در كنار شيب دار شدن ديواره موجب بهبود كارايي هاي هيدروليكي و پايداري ژئوتكنيكي ديوار ساحلي مي شود و استفاده از شبكه ي بتني همراه با پي نيمه عميق براي آن ها نيز پايداري بيشتر و كاهش صدمات را به دنبال خواهد داشت. استفاده از مصالح ژئوتكستايل نيز موجب انعطاف پذيري، اجراي سريع و رفع بخش بزرگي از مسايل ساخت محافظ هاي ساحلي مي شود.

با توجه به كارايي مطلوب دستگاه فشار همه جانبه مخروطي (FCV) در مدلسازي رفتاري المان هاي ستوني موجود در خاك از قبيل پي هاي عميق، و مؤثر بودن آن در مطالعه ي فرآيند پس تزريق، تصميم گرفته شد كه براي مطالعه ي رفتار شمع هاي پس تزريق، اين دستگاه به شكل مطلوب و با ابعاد بزرگ تر در دانشكده مهندسي عمران دانشگاه صنعتي اميركبير ساخته شود (AUT-FCV) كه تا اين زمان تنها دستگاه از اين نوع در ايران و نيز بزرگترين در جهان است. دستگاه FCV-AUT، دستگاه فشار همه جانبه مخروطي (Frustum Confining Vessel) است كه يك مخزن با شكل مخروط ناقص دارد كه درون آن خاك ريخته شده و فشار محصور كننده از انتهاي مخزن و توسط پيستون يا غشاي لاستيكي و فشار روغن به خاك اعمال مي شود. با توجه به شكل فيزيكي اين دستگاه، تنش قائم در سطح بالايي خاك درون مخزن صفر بوده و با افزايش عمق به مقدار آن افزوده مي شود. تنش هاي جانبي توده خاك نيز تابعي از تنش قائم و خواص مكانيكي خاك است كه با افزايش عمق به ميزان آن ها افزوده مي شود. بنابراين شمع مدل شده در اين مخزن بيشترين انطباق را به لحاظ شرايط تنش خاك با واقعيت بيروني دارد. FCV-AUT در واقع يك ابزار آزمايشگاهي منحصر به فرد است كه توزيع تنش هايي مشابه با آنچه در محل به وجود مي آيد را در مدل ايجاد مي كند. توزيع تنش ايجاد شده تقريبا خطي است و اين مسئله مهم ترين مزيت اين دستگاه است. زيرا با خطاي كمي مي توان رفتار مدل را به رفتار تمام مقياس تعميم داد. از ديگر ويژگي هاي FCV آن است كه مي توان شمع مدل را مستقيماً در داخل دستگاه و در محل آزمايش ساخت.

يكي‌ از روش هاي‌ متداول‌ به‌ منظور مقابله‌ با خطراتي همچون رانش‌، لغزش‌ و يا ريزش‌ زمين هاي‌ شيب دار استفاده‌ از ديوارهاي‌ حائل يا سازه‌هاي نگه‌ دار مي‌باشد. طبق تعريف، ديوار حائل ديواري است كه فشار ناشي از وضعيت موجود در اختلاف تراز به وجود آمده به علت خاكريزي، خاكبرداري و يا عوامل طبيعي را به صورت پايدار حفظ نمايد. ديوارهاي حائل معمولا به صورت قائم بنا مي شوند. براي‌ ساخت‌ ديوارهاي‌ قائم‌ خاكبرداري‌ ناحيه ي مستعد لغزش و خاكريزي‌ نسبتاً زيادي‌ پس از ساخت ضروري مي‌باشد. علاوه‌ برآن‌ ساخت‌ و قالب‌بندي‌ و اجراي‌ اين‌ ديوارها مشكلات‌ اجرايي‌ خاصي‌ به‌ همراه‌ دارد و بسياري‌ از موارد كاربري‌ ها‌ صرفاً در جلوي‌ ديوار مطرح‌ است، لذا براي حل اين مشكلات و ساير مشكلات نظير، مي‌توان‌ ديوارهاي‌ حائل شيب دار يا مايل را به‌‌عنوان‌ طرح‌ جايگزين‌ به‌‌ كار‌ گرفت‌ كه شيب ديواره يا ساقه‌ اين‌ ديوارها موازي‌ شيب‌ طبيعي‌ شيرواني بوده و متكي بر شيب ساخته مي شود. با اين‌ كار بدون‌ نياز به‌ عمليات‌ خاكي‌ وسيع‌ مي‌توان‌ پشت‌ ديوار را بر روي‌ زمين‌ طبيعي‌ مستقر نمود. اين‌ طرح‌ سبب‌ مي‌گردد علاوه‌ براينكه ‌از مشكلات‌ اجرايي‌ ساخت‌ ديوار حائل‌ كاسته‌ شود، در زمان‌ و هزينه‌ انجام‌ پروژه‌ صرفه‌جويي‌ قابل ملاحظه‌اي بعمل ‌آيد. كما‌ اينكه بجاي ساخت يكسره مي‌توان به شكل پلكاني نيز ديوار را احداث نمود.

بكارگيري پي هاي منفرد چسبان به عنوان يك راه حل جديد در مهندسي پي سازي جهت آسان تر كردن هرچه بيشتر طراحي پي گسترده متداول و سنتي و اقتصادي شدن آن توسط اينجانب اختراع شده است. اين راه حل در واقع استفاده از يك سري پي تك منظم و چسبيده به هم است كه شامل يك سري آرماتور مشترك در قسمت تحتاني (كه مي تواند شامل آرماتور بيشتري به صورت آرماتورهاي تقويتي در ناحيه ي تحتاني پي هاي بزرگتر و يا خاص باشد) مي باشند. به عبارتي در اين روش به جاي بكارگيري يك پي گسترده از پي هاي منفردي كه در زير هر ستون تعبيه شده است، استفاده مي شود و ابعاد چنين پي هاي منفرد به گونه اي خواهد بود كه هر كدام بتواند فشار ناشي از ستون مخصوص به خود را تحمل كند و در نتيجه در هر پي آرماتور مورد نياز به خود تعبيه مي شود؛ همچنين آرماتور تمام پي ها در سفره اي مشترك و يكپارچه در قسمت تحتاني آن ها قرار داده مي شود تا بتواند نقش شناژ را برآورده نموده و يكپارچگي سيستم را نيز حفظ كند. پي هاي تكي استفاده شده در اين روش توسط درزي در قسمت بالا از هم مجزا هستند (با رعايت ضخامت مناسبي در كف پي ها كه آرماتورها را دربر مي گيرد) كه اين درز جدا كننده را مي توان توسط مواد پركننده ي ارتجاعي يا شكننده مناسب مانند تيغه هاي مجوف ساختماني كاملاً سالم يا آجر معمولي كه توسط ملات بهم متصل شده باشند، ايجاد كرد. هر پي مي تواند جداگانه بتن ريزي شود و در مرحله ي بعدي بتن ريزي، از پي ساخته شده قبلي به عنوان قالبي براي پي جديد استفاده شود. در مناطقي كه احتمال نفوذ آب زيرزميني وجود داشته باشد، از واتر استاپ در بين اين درزها استفاده مي شود.