تركيبات گوگرددار يكي از بيشترين آلاينده هاي موجود در سوختهاي فسيلي است كه بايستي حذف شود. روش اصلي گوگردزدايي از سوختهاي مايع در پالايشگاه ها، گوگردزدايي هيدروژني است. اما اين روش براي رسيدن به سطح گوگرد استاندارد جهاني سازمانهاي حفاظت از محيط زيست(ppmw 15) محدوديت دارد. فرايند جذب سطحي به عنوان يك فرايند مكمل گوگردزدايي هيدروژني مورد توجه قرار گرفته است. جاذبهاي كربن فعال مواد مؤثري براي جداسازي تركيبات تيوفني از سوختها مي باشند. يكي از روشهاي افزايش ظرفيت كربن فعال، استفاده از فلزات واسطه بر روي سطح آن است. حضور اين سايتهاي فعال باعث افزايش كارآيي سطح مي شود. به دليل ايجاد جاذبه قوي بين يونهاي Cu+ و Ni2+ و تركيبات گوگرددار تيوفني به واسطه تشكيل كمپلكس پي و افزايش ظرفيت جذب، در روش ارائه شده سطح الياف كربن فعال توسط نانو ذرات اكسيد Cu2O و NiO پوشيده شده اند. اين نانو ذرات به روش ابداعي حرارت دهي برنامه ريزي شده به هدف به كارگيري پر بازده تر جاذب الياف كربن فعال در فرايند حذف تركيبات گوگرددار تيوفني از سوخت ديزل بر روي سطح جاذب الياف كربن فعال قرار داده شده اند. با انجام اين عمليات سطحي بر روي كربن فعال، ميزان گزينش پذيري و جذب تركيبات گوگردي تيوفني در ساختار نانو حفرات كربن تقويت مي گردد.

كربن فعال به عنوان يك جاذب شناخته شده در بسياري از فرايندها مورد استفاده قرار مي گيرد. اين ماده در صنايع مختلف از جمله صنعت پتروشيمي كاربردهاي بسياري دارد. خواص كربن فعال توليدي به ميزان زيادي به نوع ماده اوليه بستگي دارد. به طور كلي ماده اوليه بايستي داراي ميزان كربن زياد، ميزان مواد معدني كم و در دسترس و ارزان قيمت باشد. هسته خرما داراي محتواي كربن زياد، در دسترس و ارزان قيمت است، بخصوص در كشور ايران به دليل بالا بودن ميزان توليد خرما، هسته آن يك ماده ارزان و در دسترس براي توليد كربن فعال مزو حفره است. از طرف ديگر اندازه حفرات مزو به گونه اي است كه مي تواند موادي با اندازه هاي مختلف را جذب كند. به علاوه از آنجا كه حجم حفرات در اين نمونه ها نسبتا زياد است، مدت زمان رسيدن به تعادل در جذب سطحي برروي اين نمونه ها كوتاه تر است. بنابراين اندازه جاذب كوچكتر شده و از نظر اقتصادي به صرفه است. علاوه بر اينها، مواد چسبيده به حفرات مزو نسبت به كربن فعالهاي متداول آسانتر جدا مي شوند و امكان احيا و استفاده مجدد از نمونه كربن فعال مزو حفره بيشتر است. بنابراين مدت زمان ماند و صرفه اقتصادي بالا مي رود.