در سال¬هاي اخير توليد سوخت پاك دي متيل اتر از گاز سنتز بسيار مورد توجه قرار گرفته است. اثر هم¬افزايي بين اجزاء در نانوكاتاليست دو عاملي CuO-ZnO-Al2O3/HZSM-5 تاثير بسزايي در عملكرد نانوكاتاليست فوق و ميزان تبديل گاز سنتز به دي متيل اتر دارد. در اين اختراع براي بهبود اثر هم¬افزايي اجزاء، سنتز اين كاتاليست با استفاده از روش هيبريدي همرسوبي-سونوشيمي انجام شد. بررسي خصوصيات كاتاليست فوق با آناليزهاي XRD، FESEM، EDX ، PSD وBET نشان داد در اين روش سنتز اندازه كريستا¬ل¬هاي اكسيد مس كوچك است و درجه بلورينگي آن نيز كم است كه تضمين كننده افزايش اثر هم افزايي در نانوكاتاليست است. علاوه بر اين ذرات توزيع اندازه باريكي داشته و سطح ويژه نانوكاتاليست زياد است. افزون بر نوع نانوكاتاليست نوع راكتور نيز در عملكرد فرآيند سنتز دي متيل اتر بسيار مهم است. اين واكنش بسيار گرمازاست و راكتوري با قابليت حذف گرماي آزاد شده از ملزومات اين فرآيند است. به همين منظور يك ميكروراكتور فشار بالا كه به دليل فاصله نفوذ كوتاه قادر به مديريت انتقال حرات است طراحي شد و نانوكاتاليست فوق با استفاده از روش دوغابي بر روي صفحات آن پوشش داده شد. كيفيت پوشش كاتاليستي كاملا بر رژيم جريان و بازدهي راكتور موثر است. به همين منظور پارامتر غلظت دوغاب به عنوان يك عامل مهم در كيفيت پوشش كاتاليستي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج آناليزهاي خصوصيت سنجي و همچنين تست راكتوري نشان داد يك غلظت بهينه براي دوغاب جهت ايجاد يك پوشش يكنواخت و چسبنده بين پوشش و صفحه استيل وجود دارد. در اين مقدار بهينه (20% وزني) پوشش كاتاليستي مورفولوژي همگني داشته و ترك يا حفره در آن مشاهده نمي¬شود. ميكروراكتور با پوشش كاتاليستي با غلظت 20% وزني قادر به تبديل 61% از مونوكسيد كربن و بازده توليد دي متيل اتر به ميزان 53% است.

در اين كار دو نوع نانوپرفلوئورو اكتيل آلومينا (PFOAL) با استفاده از گاماآلومينا (PFOALG) و بوهميت (PFOALB) سنتز شده است. نانوگاماآلومينا و نانو بوهميت مورد استفاده به عنوان پايه براي سنتز جاذب هاي پرفلوئورينه، با روش هم رسوبي سنتز شده اند. PFOALG و PFOALB به ترتيب حاوي 604 و 622µmol/g فاز پرفلوئورينه مي باشند. با استفاده از آناليزهاي مختلف از جمله FTIR, SEM, XRD و ... موفقيت آميز بودن سنتز نانوجاذب هاي كاتاليستي تاييد گرديد. سپس عملكرد دو نوع نانوپرفلوئورو اكتيل آلومينا (PFOAL) در فرآيند جذب سطحي MTBE بررسي شد. براي PFOALG و PFOALB، مقادير جذب تك لايه اي به ترتيب 20/6 و 21/1mg-g بودهنو ميزان حداكثر جذب نيز 46 و 44/4mg/g مي باشد. به منظور مدلسازي جذب سطحي MTBE بر روي PFOALG و PFOALB در محيط ابي، ايزوترم هاي Freundlich, Langmuir و BET به كار برده شده اند. روند نتايج تجربي جذب سطحي MTBE بر روي اين نانوجاذب ها از نوع IV ايزوترم هاي واندروالس بوده كه اين روند جذبي را حداكثر تا غلظت پر دشن حفره ها مي توان با استفاده از فرم عمومي معادله BET نيز مدلسازي كرد. به علاوه بر منظور ارزيابي جاذب ها، قابليت كاتاليستي، نانو جاذب هاي پرفلوئورو اكتيل آلومينا براي ازناسيون كاتاليستي MTBE مورد بررسي قرار گرفت.