در اين مطالعه اثر تنظيم‌كننده‌هاي رشد بر كال زايي و ايجاد تنوع سوماكلونال گياه دارويي ريواس (.Rheum ribes L) در شرايط كشت درون شيشه اي بررسي شد. آناليز ژنتيكي پس از استخراج DNA و با استفاده از نشانگر ISSR انجام شد. بيشترين تعداد نوار چند شكل مربوط به آغازگر IS14 با 8 نوار چند شكل و كمترين تعداد نوار چند شكل مربوط به آغازگر IS11 با سه نوار چند شكل بود. ميانگين درصد چندشكلي 2/48 و ميانگين تعداد نوارهاي چند شكل به ازاي هر واحد سنجش برابر 2/5 نوار بوده است. در مورد نشانگرهاي ISSR هر واحد سنجش معادل يك آغازگر مي باشد. بيشترين مقدار Polymorphic Information Content، 5/0 و مربوط به آغازگر IS15 و ميانگين PIC محاسبه‌شده در اين تحقيق 41/0 بود. نتايج حاصل از تجزيه به مؤلفه هاي اصلي نشان دهنده تغييرات موجود توسط مؤلفه اول و دوم (82/53 درصد) و (82/20 درصد) مي باشد. گروهبندي ژنوتيپ‌ها به روش تجزيه خوشه اي و با استفاده از الگوريتم UPGMA انجام شد. در اين مطالعه، ضريب تشابه DICE داراي آمار t منتل برابر 035/3 و بالاترين ضريب همبستگي كوفنتيك 92/0 بود كه نشان دهنده برازش خوب و همبستگي بالا بين ماتريس هاي تشابه و دندروگرام نهايي بر اساس ضريب تشابه DICE مي باشد

موسير Allium stipitatum گياهي تك لپه از تيره نرگس Amaryllidaceae و جنس آليوم يكي از مهمترين و اقتصادي¬ترين سبزي¬هاي پيازي در ايران است، اين گونه خوراكي بوده و از خصوصيات دارويي بسيار مهمي برخوردار است. استفاده از كشت بافت به¬منظور تكثير انبوه و توليد تجاري گياه موسير بومي ايران تاكنون گزارش نشده است. در اين پژوهش روش تكثير درون شيشه اي كارآمد به منظور تكثير گونه A. stipitatum از طريق تكثير صفحه پايگاهي پياز بررسي شد. در ابتدا ريزنمونه¬هاي صفحه پايگاهي پياز به منظور استقرار بر روي دو محيط كشت MS و ½MS با غلظت-هاي مختلف هورمون¬هاي BAو NAA و IAA و زغال فعال كشت شدند. نتايج نشان داد بيشترين تعداد ساقه (66/4) در محيط كشت حاوي 1 ميلي¬گرم در ليتر هورمون BA به همراه 5/0 ميلي¬گرم در ليتر NAA به¬دست آمد. همچنين بيشترين رشد طولي ساقه¬ها (32/6 سانتي¬متر) در تيمار هورموني حاوي 2 ميلي¬گرم در ليتر BA و 1 ميلي¬گرم در ليتر NAA مشاهده شد. بيشترين تعداد ريشه (66/1) و همچنين بيشترين طول ريشه¬ها (55/2 سانتي¬متر) در تيمار هورموني حاوي 1 ميلي¬گرم در ليتر IAA به همراه 1 گرم بر ليتر زغال فعال به¬دست آمد. به¬منظور سازگاري گياهان از تيمارهاي مختلف كوكوپيت، پرليت و پيت موس استفاده شد كه تنها 60 درصد گياهان كشت شده در تيمارهاي كوكوپيت، پرليت و پيت موس با نسبت¬هاي (1:1:1 و 1:2:1) زنده ماندند و به گلخانه انتقال و به¬طور طبيعي در گلخانه رشد نمودند. اين پژوهش مي¬تواند راه گشايي براي تكثير سريع اين گياه در حال انقراض باشد.

ريز ازديادي گياه دارويي آنغوزه از طريق كشت بافت

انواع نبات را پس از پودر كردن جايگزين شكر در توليد قند حبه نموده و نبات حبه توليد مي شود. همچنين انواع پودر نبات را پس از فشرده كردن به صورت قرص و كپسول نبات توليد مي نماييم. با توجه به خواص نبات و مشكل استفاده به ميزان دلخواه و حل نمودن آن قرص و حبه ي نبات مي توان جايگزين مناسبي براي ساير شيرين كننده ها باشد.

به ليمو با نام علمي (Lippia citriodora) درختچه اي است خزان پذير از خانواده ي شاهپسند (Verbenaceae) كه داراي اهميت ويژه دارويي و صنعتي مي بادش. برگ ها و اندام رويشي اين گياه داراي خاصيت تب بر، مسكن، ضد نفخ، كمك كننده به هضم غذا، آرامش بخش و ... هستند. چاي به ليمو فوق العاده آرام بخش و تسكين دهنده اعصاب است. به ليمه در روش هاي سنتي به وسيله قلمه زدن شاخه ها و يا خوابانيدن آنها در زمين هاي قابل نفوذ و مرطوب تكثير مي گردد. روش هاي سنتي علاوه بر اينكه سلامت و عاري از بيماري بودن پايه هاي جديد را تأييد نمي كنند، بسيار كند، پرهزينه و همراه با كار پرزحمت مي باشند. به منظور تولدي تجاري افزايش عملكرد برگ از طريق افزايش سطح زير كشت، روش هايي مورد نياز است تا بتوان در مدت زمان كوتاه، تعداد زيادي بوته توليد نمود. فناوري كشت بافت به عنوان يك روش پايه اي و يك ابزار محوري بسيار عالي در تكثير و اصلاح نژاد گونه هاي گياهي مهم اقتصادي موقعيت ويژه اي را كسب كرده است. از اين رو تكثير گياهان با استفاده از كشت بافت راه حل كارآمد و مفيد براي غلبه بر مشكلات تكثير گياهان از طريق دانه و قلمه است. لذا با استفاده از كشت درون شيشه اي مي توان نسبت به توليد انبوه و عاري از آلودگي به ليمه در يك دوره زماني كوتاه اقدام نمود. در اين بررسي يك روش تكثير سريع از طريق كشت مريستم هاي جانبي در محيط كشت MS حاوي غلظت هاي 1 ميلي گرم در ليتر BAP و 0/01 ميلي گرم در ليتر IBA و 5/6 شاخه توليد نمودند. ريشه زايي در محيط حاوي 0/5 ميلي گرم در ليتر IBA همراه با 2 گرم ذغال فعال صورت گرفت. در اين محيط 100 درصد گياهان ريشه دار شده بودند. گياهان كشت بافتي در نهايت سازگار شده و به گلخانه انتقال يافتند.