توليد نانوسلولز با روش سوپرآسياب ديسكي در اين اختراع معرفي شد. زمينه اختراع نانومواد مي باشد. ابتدا سلولز از منبع سلولزي استخراج و سپس با سوپرآسياب ديسكي به واحدهاي نانوساختاري تبديل شدند. نانوسلولز توليد شده داراي ميانگين قطري 10±32 نانومتر مي باشد. روش هاي قديمي تر توليد نانوسلولز مانند هيدروليز اسيدي روشهايي گران، زمانبر و پيچيده ايي بودند ولي توليد نانوسلولز با روش سوپرآسياب ديسكي به معني صرفه جويي در زمان و آسان سازي توليد نانوسلولز مي باشد. روش سوپرآسياب داراي خواص برجسته اي همچون سادگي، سرعت و راندمان بالاي توليد و تك مرحله اي بودن را دارا است. اين خواص، مزيت ها و برتري هاي نسبي در برابر روشهاي ديگر توليد نانوسلولز داده است و انتظار مي رود استفاده از اين روش در آينده جهت توليد صنعتي نانوسلولز گسترش چشمگيري داشته باشد.

اسپكترومتر (طيف سنج) وسيله اي است كه قادر به نشان دادن و تحليل طول موجهاي مختلف نور مي باشد. اسپكترومتر در روشهاي مختلف شيميايي و فيزيكي مانند شدت سنجي، جذب و عبور نور، رامان اسپكتروسكوپي، فلورسانس، ضخامت سنجي انعكاسي و... به كار مي رود. دو مورد از پارامترهاي مهم يك اسپكترومتر شامل رزولوشن و حساسيت يا شدت است كه هر چقدر يك اسپكترومتر رزولوشن مناسب تر و حساسيت بالاتري داشته باشد آن سيستم مناسبتر است. اين دوپارامتر به شدت به يكي از المانهاي اسپكترومتر وابسته اند. اين المان همان اسليت مي باشد. اسليت يا همان شكاف ورودي مقدار نور ورودي به سيستم را تنظيم مي كند و از اين نظر بشدت بر روي رزولوشن و حساسيت تاثيرگذار است درواقع هرچقدر اسليت بزرگتر باشد رزولوشن كاهش، و حساسيت افزايش پيدا كرده و هرچقدر اسليت كوچكتر باشد رزولوشن افزايش، و حساسيت كاهش پيدا مي كند. با اين تفاسير تاثير اسليت بوضوح مشخص است و اگر بتوان اسليتي با ابعاد متغير را بجاي يك اسليت ثابت بروي سيستم نصب كرد، مي توان براي هر كاربردي به رزولوشن و حساسيت دلخواه دست پيدا كرد بدون آنكه نياز به استفاده از اسپكترومترهاي مختلف باشد. در اين اختراع بجاي يك اسليت ثابت و با تكنولوژي بسيار ظريف اسليتي طراحي شده است كه با توجه به نوع كاربرد، هر كاربر مي تواند ابعاد آن را به دلخواه تغيير دهد تا با توجه به كاربرد خود به رزولوشن و حساسيت مورد نظر دست پيدا كند.