در بسياري از نقاط جهان، كشت مخلوط به دليل استفاده حداكثري از منابع محيطي و حاصلخيزي خاك بر كشت خالص برتري دارد.كشت مخلوط يكي از مؤلفه¬هاي كشاورزي پايدار محسوب مي¬گردد كه از طريق افزايش تنوع منجر به افزايش پايداري و ثبات در نظام زراعي مي‌شود.يكي از مشكلات اساسي كشت مخلوط، عدم توسعه ماشين هاي كشاورزي مناسب براي انجام توأم عمليات كاشت دو گياه به¬صورت هم-زمان مي_باشد. بررسي و پژوهش درزمينه سامانه كشت مخلوط بايد همانند كشت تك بذري به اجرا درآيد تا در آينده شرايطي ايجاد شود كه ماشين¬هاي كاشت، داشت و برداشت براي ارقام گياهي ويژه كشت مخلوط فراهم گردد. آن¬گاه طولي نخواهد كشيد كه اين سامانه جايگاه حقيقي و مناسب خود را در توليدات كشاورزي، مشابه كشت تك بذري ، به دست خواهد آورديكي از انواع كشت¬هاي مخلوط در ايران، كشت چغندرقند و آفتابگردان است. روش كشت مرسوم چغندرقند به‌صورت مكانيزه صورت مي گيرد، اين درحالتي است كه كشت آفتابگردان غالباً به‌صورت دستي انجام مي¬شود كه مستلزم صرف وقت و هزينه بالا مي¬باشد. بديهي است، مكانيزه كردن كشت چغندرقند همزمان با آفتابگردان باعث صرفه‌جويي در هزينه‌ها خواهد شد. مكانيزه كردن كشت چغندرقند همزمان با آفتابگردان باعث صرفه‌جويي در هزينه‌ها خواهد شد. حضور آب فراوان در هنگام كاشت و به دنبال آن آبياري در زمان غنچه¬دهي يا هنگام پر شدن دانه آفتابگردان مي¬تواند با عملكرد مناسب همراه باشد و ميزان پوك شدن دانه¬ها كاهش يابد. با توجه به كمبود آب، استفاده از دورآبياري¬ بيش¬تر در طي رشد رويشي هر دو محصول مي¬تواند با حفظ بازده رطوبتي، عملكرد بالايي را براي چغندرقند و آفتابگردان به¬صورت همزمان فرآهم كند. از سوي ديگر كنترل علف¬هاي هرز در هر دو محصول ¬ توسط كولتيواتورو به¬صورت مكانيزه قابل اجرا خواهد بود