در حدود يكصد سال است كه بشر از زيان بار بودن موجهه ارگانيسم هاي زنده با پرتوهاي يونيزان آگاه بوده و مي داند كه اين پرتوها در مقادير و شدتهاي كافي مي توانند آسيب هاي زيستي غير قابل برگشت سرطان و حتي مرگ موجود زنده را باعث شوند هم اكنون با پيشرفت علم ميزان استفاده از مواد راديواتيو در زمينه هاي مختلف از جمله پزشكس صنعت كشاورزي تحقيقات و نظاير آن افزايش چشمگيري پيدا كرده است بدين ترتيب اين مطالعه با هدف تعيين قابليت هاي محافظ اختراع شده كه متشكل از آلياژهاي مس سرب و قلع با روكش كروم و سطح داخلي آن شيت پارچه اي ميكس شده با كانيهاي شابازيت پرليت جهت حفاظت در برابر پرتوهاي سطح پايين ساطع شده از پسمان ساطع شده از پسمان هاي راديو اكتيو بخش هاي تحقيقات پزشكي از جمله ايمني شناسي مي باشد نكات قابل ملاحضه و تامل محدوديتهاي تابش گيري طي سالهاي گذشته گام به گام و با كسب اطلاعات در مورد آثار بيولوژيكي تشعشع و با تغيير در فلسفه اجتماعي كه توصيه براي محدوديت تابش گيري را باعث گرديد تغيير كرده است در دهه 1930 مفهوم در قابل تحمل مورد استفاده داشت يعني دزي كه پرتو كار مي توانست به طور پيوسته تحت تابش آن باشد بدون آنكه آثار حاد كشنده مانند ارتم را نشان دهد در اوايل دهه 1950 تاكيد بر آثار ديررس بود حد تابش گيري از دز مجاز تعريف شد تا احتمال رخداد آسيبها بسيار پايين و به طور قابل ملاحظه اي كاهش يافت و يك حد براي تابش گيري افراد جامعه معرفي شد سپس در همان زمان تصور مي شد مخاطره هاي ژنتيكي كمتر و مخاطره سرطان بيشتر باشد احتمال سرطان مرگ آور ناشي از تشعشع در پرتو كاران را با ميزان مرگ و ميز ساليانه در صنايع امن ncrp در دهه 1980 مورد مقايسه قرار داد بنابراين استاندارد هاي تابش گيري ضرورتا بر مبناي آميزه اي از آثار مشاهده شده و قضاوتهاست آلياژهاي ريختگي مس سرب و قلع اين آلياژ ها بهترين خاصيت لغزندگي را دارند و از آنها در ساخت پوسته ياتاقان ها استفاده مي شود به دليل وجود سرب در اين آلياژها مي توان از آنها در ياتاقان هايي استفاده كرد عناصر مس و سرب كه خواصشان در جذب پرتوها در مقالات متعدد به اثبات رسيده ثانيا اين آلياژها در مقابل اسيد سولفوريك اسيد كلريدريك رقيق و اسيدهاي چرب داراي مقاومت خوبي هستند