كاربرد كامپوزيت ها در زمينه هاي مشترك نانوفن آوري و پزشكي, به وضوح در حال گسترش است. شور و هيجان حاضر بر سر اين موضوعات, فعاليت هاي زيادي را براي طراحي و پيشرفت نانومواد به عنوان عوامل درماني و تشخيصي به راه انداخته است تا ارتقا منافع باليني نانوپزشكي را به همراه داشته باشند. در اين پژوهش, نانوكامپوزيت هاي مغناطيسي دندرون شده فلورسنت (FDMNPs) با ويژگي هاي منحصربه فرد همچون حساسيت به pH براي كاربردهاي پزشكي سنتز شده است. بدين منظور ابتدا, نانوذرات سوپرپارامغناطيس اكسيدآهن (SPION) به روش همرسوبي Fe^(+2) و Fe^(+3) با NH_4 OH آماده شد و سپس با آمينو پروپيل تري متوكسي سيلان (APTS) عامل دار گرديد. سپس, شاخه هاي دندريمر پلي آميدوآمين (PAMAM) بر روي سطح SPION-APTS با روش افزودن مايكل (نسل 3) پوشش داده شد. در مرحله ي نهايي سنتز, واكنش بين گروه هاي ايزوسولفوسيانيك فلورسين ايزوتيوسيانات (FITC) و گروه هاي انتهايي آميني DMNP به تشكيل نانوكامپوزيت مغناطيسي فلورسنت منجر گرديد. صحت فرآوري FDMNP جديد به كمك تكنيك هاي FT- IR, XRD, TEM, UV-visible, VSM, زتاپتانسيل, DLS و اسپكتروسكپي فلورسانس مورد بررسي قرار گرفت. هم چنين, حساسيت به pH و اثر ميدان مغناطيسي بر روي فلورسانس FDMNP با استفاده از اسپكتروسكپي فلورسانس مورد ارزيابي قرار گرفت. با افزايش pH (5-9) به دليل ايجاد گونه ي پروتروپيك دي آنيوني FITC, فلورسانس افزايش مي يابد. براي ارزيابي زيست سازگاري, فرآورده هاي سنتز شده توسط آزمون MTT بررسي شدند. نتايج نشان دهنده ي كاهش سميت DMNP با كونژوگه نمودن FITC است كه زيست سازگار بودن نانوذرات سنتز شده را به نشان مي دهند. قابليت فلورسانس FDMNP براي شناسايي مكان موضعي سلول هاي سرطاني با سلول هاي MCF-7 توسط ميكروسكپ فلورسانس كانفوكال مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج قابليت نانوذرات فرآوري شده را براي نشان دادن مكان سلول ها در تصاوير مربوطه نشان مي دهد. هم چنين قابليت FDMNP در كاهش زمان استراحت و بهبود كنتراست MRI در ارزيابي هاي انجام شده توسط دستگاه MRI, به خوبي توانايي آن ها را به عنوان عامل كنتراست تصوير MRI به اثبات مي رساند. اين يافته ها, قابليت كاربرد FDMNP را به عنوان پروب مولكولي مغناطيسي فلورسنت مركب براي تشخيص سرطان (به دو روش MRI و فلورسانس) نشان مي دهد.