در اين اختراع، عملكرد نانوكامپوزيت فتوكاتاليستي Bi2O7Sn2(60)-Bi7O9I3(40)نانوساختار براي اولين بار جهت حذف آلاينده تتراسايكلين از محلول هاي آبي مورد بررسي قرار گرفته¬ است. نانوكامپوزيت مذكور به روش سونو-سالوترمال سنتز شد. در اين اختراع همچنين جهت بررسي تأثير مقدار هر فاز و تعيين درصد منتخب، نانوكامپوزيت هاي Bi2O7Sn2(80)-Bi7O9I3(20)، Bi2O7Sn2(40)-Bi7O9I3(60)، Bi2O7Sn2(20)-Bi7O9I3(80) و نانوفتوكاتاليست هاي Bi2O7Sn2 و Bi7O9I3 به صورت خالص سنتز شدند. خصوصيات فيزيكي-شيميايي نانوفتوكاتاليست هاي سنتز شده با آناليزهاي XRD ،FESEM ، PSD،EDX-Dot mapping ،BET-BJH وDRS تعين گرديد و در نهايت كارايي آن ها تحت نورشبيه سازي شده به نور خورشيد مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج آناليز XRD وجود فازهاي كريستالي مورد نظر را تأييد كرد. آناليزهاي FESEM و EDX-Dot mapping نشان دهنده اندازه ذرات در حد نانو و توزيع مناسب و يكنواخت ذرات است كه دليل آن استفاده از انرژي التراسوند در سنتز نانوفتوكاتاليست ها است. آناليز DRS عملكرد فتوكاتاليست ها در محدوده طيف خورشيد و ميزان گاف انرژي مناسب آن ها را به خوبي نشان مي دهد. نتايج تمامي نشان داد كه تشكيل اتصال ناهمگون بين دو فتوكاتاليست Bi2O7Sn2 و Bi7O9I3 با درصد مناسب باعث بهبود خصوصيات فيزيكوشيميايي و افزايش قابل توجه عملكرد نانوكامپوزيت Bi2O7Sn2(60)-Bi7O9I3(40) شده است. علاوه بر اين ساير پارامترهاي عملياتي همانند تأثير غلظت آلاينده، تأثير ميزان بارگيري فتوكاتاليست و تأثير pH و نيز تست پايداري بر روي نانوفتوكاتاليست منتخب مورد ارزيابي قرارگرفت. نتايج تست پايداري نشان داد كه نانوفتوكاتاليست كامپوزيتي Bi2O7Sn2(60)-Bi7O9I3(40) از پايداري خوبي برخوردار است.