سيالات انتقال حرارت مرسوم نظير آب و اتيلن گلايكول كه به عنوان عامل خنك كننده در رادياتور اتومبيل ها بكار مي روند، داراي هدايت حرارتي نسبتا پاييني هستند. نانوسيال تكنولوژي جديدي است كه با افزودن مواد در ابعاد نانو به سيال پايه بدست مي آيد. اين گروه جديد از سيالات مي توانند به عنوان خنك كننده در رادياتور اتومبيل ها استفاده شوند. در اين مطالعه به بررسي تجربي نقش نانوسيال به عنوان سيال عامل خنك كننده رادياتور اتومبيل پرايد و تاثير پارامترهاي مختلف آن بر روي انتقال حرارت و افت فشار سيال داخل رادياتور پرداخته شده است. پس از طراحي و ساخت سيستم آزمايشگاهي مشابه سيستم خنك كننده اتومبيل، ابتدا آزمايشات را با مخلوط 60/40 اتيلن گليكول و آب انجام داده و با مقايسه نتايج تجربي بدست آمده با داده هاي تئوري حاصل از معادلات مربوطه، از صحت عملكرد دستگاه ساخته شده اطمينان حاصل شد. آزمايشات مربوط به نانوسيالات با دو نانوذره TiO2 و CuO در سيال پايه مخلوط 60/40 اتيلن گليكول و آب بصورت جداگانه انجام شدند و ضريب انتقال حرارت و افت فشار براي غلظت هاي مختلف هردو نانوسيال در شدت جريان هاي متفاوت محاسبه شدند. علاوه براين جهت بررسي اثر دماي ورودي، آزمايشات در 3دماي ورودي متفاوت به رادياتور انجام شد. نتايج آزمايشات نشان دادند كه كاربرد نانوذرات در سيال پايه رادياتور اتومبيل سبب افزايش ميزان انتقال حرارت و سردسازي بهتر رادياتور مي شود. اين در حالي است كه افت فشار سيال عبوري از رادياتور اندكي افزايش مي يابد. اما اثرات بهبود انتقال حرارت، مخصوصا در دبي هاي بالاي جريان، بسيار قابل توجه تر از افزايش افت فشار است.