ايران با متوسط نزولات جوي 250 ميلي‌متر در سال از كشورهاي خشك جهان و داراي منابع آب محدود است. عواملي همچون رشد جمعيت، نياز به غذاي بيشتر، ضرورت ارتقاي سطح بهداشت و رفاه اجتماعي، توسعه صنعتي و حفاظت اكوسيستم‌ها، تقاضاي آب را روز به روز بيشتر مي‌كند. در ايران بيش از 90 درصد آب استحصال شده در بخش كشاورزي مصرف مي‌شود (نبي بيدهندي و همكاران، 1386). اين در حالي است كه راندمان مصرف آب در بخش كشاورزي 40 درصد مي‌باشد. از سوي ديگر عمده نياز آبي گياهان در مناطق خشك و نيمه خشك ايران توسط انسان از منابع آب زيرزميني تامين مي‌گردد. عدم مديريت صحيح در مصرف منابع آب زيرزميني افت شديد سطح آب زير‌زميني و افزايش تجمع نمك در سطح خاك و شور شدن بسياري از خاك‌هاي كشور را به دنبال داشته است (قرباني و همكاران، 1386). لذا با علم بر موانع و محدوديت‌هاي جدي در افزايش عرضه آب، راهكار رهايي از اين مشكل را بايد در مديريت تقاضا براي آب جستجو نمود و اين كار با بكارگيري تحقيقات كاربردي همچون استفاده از روش‌هاي نوين آبياري، تعيين بهاي آب كشاورزي بر اساس حجم آب مصرفي، استفاده از ارقام مقاوم، دستكاري ژنتيكي با آموزش كشاورزان ممكن خواهد شد (قرباني، 1390). روش‌ تامين رطوبت خاك با قطعات سفالي از ديرباز در سرزمين ايران مرسوم بوده است (باستاني، 1382: Bainbridge, 2001: :Bainbridge, 2002 (Bahrami et al., 2010. اين روش از كارايي بسيار بالايي در تامين نياز آبي گياهان برخوردار است ( Siyal and Skaggs, 2009.: قرباني واقعي، 1390). اما به دليل اندازه بزرگ، شرايط سخت حمل و نقل، هزينه كارگذاري و ارزان بودن مصنوعات نفتي نقش آن در گذر زمان كمرنگ شده و امروزه كشاورزان تمايلي به استفاده از اين روش نشان نمي‌دهند (Abu-Zreig et al., 2006: (Abu-Zreig and Atoum, 2004. اين اختراع با نگاه كلان در ارائه يك راه حل جديد و كاربردي در كاهش خطر كم آبي حاكم بر كشور با افزايش راندمان مصرف آب و جلوگيري از مصرف زياد آب در هر بار آبياري گواه ان است كه با تغيير عوامل موثر بر آبدهي قطعات سفالي به قطعات كوچكي به نام كپسول‌هاي رسي متخلخل با دبي‌هاي متفاوت دست يافته است. دستيابي به چنين قطعاتي از مشكلات حمل و نقل و هزينه نصب آن در اراضي كاسته است و از آنجا كه كارايي مصرف آب در اين روش بالاست موجب صرفه‌جويي در مصرف منابع آبي كشور (خشك و نيمه خشك)مي شود.

طراحي نمونه بردار بار بستر جهت استقرار در فلوم هاي دبي سنجي به منظور اندازه گيري بار بستر رودخانه اي