سيس پلاتين يكي از قوي ترين داروهاي ضدتومور در دسترس براي مديريت درمان تومورهاي جامد است. علاوه بر استفاده گسترده از آن به عنوان يك داروي شيمي درماني، سيس پلاتين عوارض جانبي شديدي نشان مي دهد كه امكان استفاده از آن را در مقادير بالا براي بدست آوردن مزاياي درماني بيشتر محدود كرده است. براي طراحي كمپلكسي كه بتواند به عنوان همتاي سيس پلاتين براي درمان سرطان ها استفاده شود و نسبت به آن سميت سلولي كمتري ايجاد كند، دو راه وجود دارد: الف) انتخاب تركيبي كه از نظر فيزيولوژيكي فعال باشد و بتواند به عنوان ليگاند متصل شونده به پلاتين عمل كند. ب) انتخاب فلزي كه از نظر خواص شيميايي و ساختاري شبيه پلاتين باشد. در اين ميان، استفاده از مشتقات هيدانتوئين به عنوان ليگاند به علت اثرات فيزيولوژيكي بالاي آن ها و استفاده از مركز فلز طلا با عدد اكسايش (3+) به عنوان همتاي پلاتين (2+)، گزينه هاي مناسبي خواهند بود. كمپلكس هاي دي كلرو-5-متيل-(2-پيريديل)هيدانتوئينات آئوروم (3+)، [ترانس-دي كلرو-بيس(5-متيل-(3-پيريديل)هيدانتوئين) آئوروم (3+)] [تترا كلرو آئورات (3+)] و [ترانس-دي كلرو-بيس(5-متيل-(4-پيريديل)هيدانتوئين) آئوروم (3+)] [تترا كلرو آئورات (3+)] داراي هر دو ويژگي بوده و فعاليت ضدتومور خوبي از خود نشان مي دهند. بيشترين فعاليت ضدرشد اين تركيبات در برابر سرطان سينه مي باشد.