نانو ذرات كربنات كلسيم كاربرد زيادي در صنايع پزشكي، صنايع غذايي، صنعت لاستيك سازي و غيره دارد كه استفاده از اين ماده موجب هزينه¬هاي زياد در فرايند توليد، ايجاد ناخالصي، ايجاد آلودگي¬هاي زيست محيطي در طي فرايند توليد و استفاده از مواد شيميايي سمي گرديده است. براي توليد نانوذرات كربنات كلسيم دو روش وجود دارد: روش اول بر اساس انحلال در محيط آبي حاوي كلريدكلسيم و كربنات‌سديم با نسبت‌هاي مولي برابر از طريق واكنش تجزيه دوتايي است. روش دوم نيز روش كربناسيون است كه در آن گاز دي‌اكسيدكربن. علاوه بر شرايط سخت و كنترلي واكنش‌هاي مورد نظر در اين دو روش، در هيچ كدام از اين روش‌ها نانوذرات كربنات كلسيم آراگونيت ( زيست سازگار) به صورت خالص و با اندازه و شكل مناسب توليد نمي‌شود و همواره حاوي ناخالصي‌هايي است كه در اثر انجام واكنش‌هاي جانبي توليد مي‌گردد. روش نوين استفاده از غضروف(استخوان) ماهي مركب ببري به عنوان يك منبع زيست سازگار(ارزان و بومي) به منظور سنتز تجاري نانوذرات كربنات كلسيم همچنين سنتز نانوذرات كربنات كلسيم با استفاده از روش‌هاي منحصر بفرد فيزيكي و شيميايي بدون ناخالصي و مواد مضر براي محيط زيست مشكلات فوق را حل مي نمايد. كه استفاده زيادي به عنوان پركننده در صنايع لاستيك¬سازي و همچنين ارتقاي اين نانوذرات به علت حضور كيتين در حوزه پزشكي، سلامت و درمان كاربردهاي زيادي در بر خواهد داشت.