مقصود اصلي اين اختراع، طراحي و ساخت يك سيستم نوروفيدبك رباتيك جهت درمان اختصاصي زير گروه‌هاي اختلال كم توجهي-بيش فعالي مي‌باشد. اين سيستم پرتابل، فعاليت‌هاي الكتريكي مغز مربوط به نقص توجه را اندازه‌گيري و كمي سازي نموده و اطلاعات را به صورت بي‌سيم به يك ربات توپي منتقل مي‌سازد. سرعت حركت ربات بر روي مسيري طراحي شده با افزايش سطح توجه افزايش مي‌يابد. برجستگي‌هاي تكنيكي اين سيستم شامل: 1- استفاده از ربات ماشيني (توپي شكل) 2- طراحي فني مسير حركت ربات با قابليت كنترل سختي 3-طراحي پروتكل‌هاي درماني اختصاصي براي زير گروه‌هاي كم توجهي، بيش فعالي و نوع تركيبي اختلال توجه براساس ثبت نوار مغزي 140 نفر كودك دچار اختلال مي‌باشد. اين اختراع در حيطه روانشناسي و علوم شناختي كاربردي محسوب شده، هرچند قابليت استفاده در سيستم‌هاي رابط مغز-رايانه را نيز دارا مي‌باشد. سيستم‌هاي مشابه به جاي استفاده از ربات به صورت نرم‌افزاري بوده و قابليت درمان اختصاصي زير گروه‌ها را ندارند.

دستگاه ارزيابي و بهبود عملكرد حافظه ديداري فضايي همانطور كه از نامش پيداست ابزاري است براي ارزيابي و توانبخشي (در موارد نابهنجاري) يا بهبود (در موارد بهنجاري) حافظه ديداري فضايي. هدف از ساخت اين ابزار دستيابي به روشي نزديك به تجربه زندگي واقعي (با روايي اكولوژيكال) براي ارزيابي و درمان مشكلات حافظه ديداري فضايي است، چيزي كه ساير روش هاي موجود به واسطه نزديكي به شرايط شبيه سازي كامپيوتري فاقد آن هستند. اين دستگاه شامل 8 مرحله است كه هر يك از مراحل آن مي تواند به عنوان ارزيابي بخشي از سازه حافظه ديداري فضايي و در مجموع به منظور توانبخشي اين توانمندي شناختي مورد استفاده قرار گيرد. در هر يك از مراحل تلاش شده است تا خصيصه هاي مرتبط با شي شامل جهت، رنگ و شكل به طور كنترل شده اي به آزمايش اضافه و از آن كم شود و به اين ترتيب هر يك از آنها به طور جداگانه و در تعامل با يكدگير نسبت به محرك فضايي مورد ارزيابي و توانبخشي قرار گيرد.