پيشرفت سريع علوم و تكنولوژي در عصر حاضر ايجاب مي كند كه مراكز علمي و صنعتي كشور از طرق مختلف و به صورت مستمر در جريان تحولات علمي قرار بگيرند و در جذب نوآوريهاي علمي و فناوري و كاربرد صحيح آنها در جهت حل معضلات موجود و نيز توسعه و گسترش پروژه هاي تحقيقاتي با هدف نيل به خودكفائي اقتصادي كوشا باشند. در راستاي اين اهداف و به عنوان گامي هر چند كوچك پروژه ي حاضر با مواد زايد موجود در شركت پتروشيمي تبريز به استفاده آنها در صنعت سيمان و بتن كشور پرداخته است. امروزه مصرف روز افزون بتن در كارهاي مختلف عمراني به دليل دارا بودن خواص مناسب و دوام كافي داراي اهميت زيادي مي باشد و بتن يكي از مهمترين و پر مصرف ترين مصالح در پروژه هاي عمراني مي باشد. از آنجايي كه مهمترين و گرانترين بخش هاي بتن سيمان است. پس اگر بتوان درصدي از آن را توسط مصالحي كه دور ريخته مي شوند (مانند مواد زايد موجود در شركت پتروشيمي) جايگزين سيمان نمود علاوه بر كاهش قيمت نهايي مي توان براي ايجاد يك محيط زيست سبز نيز كمك نمود. با توجه به روند رو به رشد سازندگي در كشور و وجود پروژه هاي بزرگ زير بنايي در سالهاي آتي نياز به توليد سيمان بطور چشمگيري افزايش خواهد يافت. در حال حاضر سالانه حدود هشتاد و پنج ميليون متر مكعب بتن سازه اي در كشور توليد مي شود كه براي توليد اين مقدار بتن، هزينه اي در حدود سه هزار ميليارد تومان صرف مي گردد و حدود سي ميليون تن سيمان (غير از سيمان مصرفي در كارهاي بنائي و غير سازه اي) مصرف مي شود و اگر ده درصد سيمان لازم با مواد چسباننده ديگري جايگزين شود هر ساله حدود سه ميليون تن در مصرف سيمان صرفه جويي مي شود و با مشكل كمبود سيمان نيز مواجه نخواهند شد و همچنين با كاهش توليد سيمان باعث كاهش آلاينده هاي محيط زيست مي گردند. از آنجايي كه اين ضايات به مقدار شصت تن در سال در شركت پتروشيمي به وجود مي آيد و در حال حاضر نيز به مقدار هزارتن انباشته شده است و به دليل مضر بودن براي محيط زيست اقدامات هزينه بري جهت دفن آن انجام مي گيرد كه هزينه اي در حدود پانصد ميليون تومان براي دفن اين مقدار لازم مي باشد. پس لزوم طرحي براق استفاده از اين مواد زايد ضروري به نظر مي رسد. براي حل اين معضل و سودآور بودن اين مواد زايد براي شركت پتروشيمي تبريز ، اقدام به ساخت نمونه هاي بتني به شكل مكعب مربع با ابعاد 15 سانتي متر و 5 سانتي متري مي شود كه در اين نمونه ها از سيمان تركيبي (پرتلند و مواد زايد) با عيار سيصد و پنجاه كيلوگرم بر متر مكعب و با درصدهاي وزني مختلف به جاي سيمان پرتلند استفاده شده است و مقاومت فشاري نمونه هاي مكعبي پس از هفت، بيست و هشت و نود روز شكسته شدند. هدف از اين طرح بدست آوردن درصد بهينه ي جايگزين سيمان پرتلند با مواد زايد مذكور مي باشد به طوريكه كاهشي در خصوصيات مطلوب بتن از جمله مقاومت فشاري، درصد انبساط، كارايي و حرارت هيدراتاسيون ايجاد نشود. در ادامه با تهيه نمونه هاي بتني با درصدهاي وزني مختلف از اين مواد زايد و و قرار دادن آنها در سه محيط متفاوت (با غلظت هاي پنج درصد سولفات منيزيم، دو و پنج دهم سولفات منيزيم و در و پنج دهم درصد سولفات منيزيم با دو و پنج دهم درصد نمك طعام) به بررسي احتمال خاصيت ضد سولفات بودن سيمان تركيبي مورد نظر پرداخته مي شود و مقاومت فشاري آنها در برابر حملات سولفات ها مورد ارزيابي قرار مي گيرد. در اين تحقيق به تعدادي لازم از نمونه هاي استاندارد (استادارد ASTM) براي بررسي چهار خواص: مقاومت فشاري، انبساط و نشست سيمان و ضد سولفات بودن سيمان تركيبي مورد نظر، ساخته مي شود و مورد آزمايش قرار مي گيرد. اگر اثبات شود كه حتي به مقدار يك درصد از اين مواد زايد در صنعت ساختمان استفاده بشود، بازار صنعت ساختمان مي تواند كشش بيش از اين مقدار را داشته باشد و اين شركت مي تواند با فروش آن علاوه بر سودآوري هم هزينه ي ناشي از دفن و هم مسئله اي زيست محيطي ناشي از آن را حل كند. بديهي است كه اين طرح علاوه بر اينكه از نظر اقتصادي مورد توجه است از نظر فني نيز برتري دارد چرا كه مصرف سيمان هر چند باعث كسب مقاومت مي گردد ولي از طرفي هم باعث افزايش حرارت هيدراتاسيون و هم تنش هاي حرارتي در داخل بتن ايجاد مي كند. لذا هر عاملي كه بتواند بدون كاهش مقاومت از سيمان مصرفي بكاهد مي تواند كيفيت بتن رابا كاهش تنش هاي پسماند حرارتي افزايش دهد. بديهي است هر عامل كه به كاهش مصرف سيمان كمك كند از نظر زيست محيطي نيز حائز اهميت است چرا كه توليد سيمان نياز به خاك رس و سنگ آهك به عنوان مواد اوليه دارد و تهيه آن به مرور زمان باعث تخريب محيط زيست مي شود و همچنين مصرف سوخت زياد كارخانه هاي سيمان و دود كوره هاي سيمان پزشي براي محيط زيست نيز مضر مي باشد.