اورسوليك اسيد يك تركيب 5 حلقه اي هيدروفوب مي باشد كه در پوست سيب به مقدار زيادي يافت مي شود. در اين تحقيق با كشف اين تركيب براي نخستين بار پي برديم كه اورسوليك اسيد با افزايش ميزان ATP/ADP، افزايش پروتئين هاي ضد پيري Sirt1 و Pgc-1 alpha ، افزايش بيان ميوگلوبين، افزايش تعداد تارهاي ماهيچه اي و سلول هاي بنيادي و همچنين افزايش تعداد ميتوكندري و تغيير بافت ماهيچه اي از نوع غير هوازي به هوازي علاوه بر اينكه پيري را به تعويق مي اندازد منجر به يك فنوتيپ ورزشكاري به موش هاي تيمار مي شود. از آنجايي كه بافت ماهيچه اسكلتي مهمترين و بيشترين بافت بدن مي باشد اثرات مثبت اين تركيب را ميتوان براي افرادي كه داراي آتروفي ماهيچه اي دارند و همچنين افراد ديابتي و افراد ورزشكار پيشنهاد نمود.

در پي اهميت آنزيم ليپاز طي اين تحقيق ابتدا توالي ژنومي آنزيم ليپاز از باكتري سرمادوست Psychobacter sp.C18 گرفته شد؛ و پس از وارد شدن توالي ژني در پلاسميد بياني pET28a، وارد باكتري DH5α مستعد دريافت پلاسميد شد و پرايمرهايي جهت شناسايي ژن مربوطه موجود در پلاسميد طراحي گرديد؛ و از تكنيك كلوني PCR جهت اطمينان از وجود قطعه ژن مورد هدف استفاده گرديد. سپس پلاسميد pET-28a را كه حاوي ژن بيان آنزيم ليپاز بود را براي برسي بيان پروين وارد باكتري مستعد بياني BL21 گرديد و پس ازالقاي بيان پروتئين ، پروتئين بيان شد و به كمك ستون كروماتوگرافي تمايلي نيكل سفارز، آنزيم ليپاز توسط شيب غلظتي ايميدازول استخراج گرديدو جهت سنجش وزن آنزيم از تكنيك SDS-PAGE استفاده شد؛ و وزن تقريبي آن حدود 35 كيلودالتون تقريب زده شد. پس از انجام تست رنگ سنجي برادفورد و تعيين غلظت پروتئين كل، دماي بهينه آنزيم 30 درجه سانتي گراد براورد شد و پايداري دمايي آن از دماي 4تا60درجه سانتي گراد به مدت 60 دقيقه سنجيده شد و همچنين pH بهينه و پايداري pH آن در pHهاي 7 ,8 و9 به مدت 140 دقيقه مورد بررسي قرار گرفت و سپس آنزيم بر روي بستر نانوهيبريدي كلسيم و آگارز اصلاح شده با ذرات آمين به صورت فيزيكي تثبيت شد؛ همچنين پس از يافتن غلظت مناسب گلوتارآلدئيد توسط گلوتارآلدئيد به صورت كولانسي تثبيت شد؛ و جهت اطمينان توسط الكتروسكوپ الكتروني تصوير برداري شد. همچنين طي اين آزمون دما بهينه وپايداري دمايي آنزيم تثبيت شده ارزيابي شد كه پس از تثبيت آنزيم فعاليتي نسبي بيشتري را در دماهاي بالا از خود نشان داد همچنين سبب افزايش پايداري دمايي گرديد و pH بهينه و پايداري آن هم سنجيده شد. همچنين پارامترهاي سينتيكي، ترموديناميكي و رفتار آنزيم در حضور نمك هاي فلزي، حلال هاي طبيعي، دترجنت ها و مهاركننده ها در هر دو حالت آزاد و تثبيت شده مورد بررسي قرار گرفت؛ كه طي آن نمك هاي: كلسيم كلريد، منيزيم كلريد، پتاسيم كلريد وسديم كلريد فعال كننده بودند همچنين آنزيم درحضور حلال هاي طبيعي نظير متانول ,اتانول و پروپانول قادر به فعاليت در حالت آزاد و پس از تثبيت بود. نتايج نشان داد آنزيم پس از تثبيت مقاومت بيشتري در برابر دترجنت ها بدست آورد. آنزيم پس از تثبيت كولانسي قادر است تا 50 درصد فعاليت خود را تا 8 بار استفاده مجدد از آنزيم حفظ كند.