تنشهاي پسماند تنشهايي هستند كه در فرايند توليد و ساخت قطعه و در غياب نيروهاي خارجي و گراديانهاي دمايي ايجاد مي شوند. مقدار تنشهاي پسماند ناشي از عمليات پخت كامپوزيتهاي پليمري در جهت عرضي (عمود بر الياف) معمولا در حدود نيمي از استحكام عرضي كامپوزيت است. بنابراين اندازه گيري مقادير اين تنشها بسيار حائز اهميت است تا بتوان تاثير آنها را در رفتار قطعه به هنگام طراحي لحاظ نمود. در اين تحقيق براي نخستيم بار روش شيارزني براي تعيين توزيع تنش در امتداد ضخامت چند لايه هاي كامپوزيتي به كار رفته است. شيارزني پس از سوراخكاري رايجترين روش اندازه گيري تنشهاي پسماند بوده و تاكنون تنها در مورد فلزات به كار رفته است در اين روش شياري در چند مرحله متوالي در قطعه مورد نظر ايجاد شده در هر مرحله كرنش هاي رها شده اندازه گيري شده و در نهايت تنش هاي پسماند به كمك كرنش هاي ثبت شده محاسبه مي شوند. يكي از مشكلات مربوط به روش هاي قديمي تر اندازه گيري تنش پسماند مانند سوراخكاري اين است كه اين روش ها تنها براي تعيين تنش هاي سطحي كاربرد دارند. در حاليكه مقدار تنش هاي پسماند معمولا در عمق قطعه بيشتر بوده و آسيب ناشي از تنش پسماند معمولا از داخل قطعه آغاز مي شود. در اين تحقيق با اعمال روش شيارزني بر روي يك كامپوزيت 16 لايه كربن / اپوكشي با چيدمان متقاطع و نيز يك نمونه كامپوزيت 8 لايه كربن / اپوكسي با چيدمان شبه ايزوتروپيك توزيع تنش پسماند در سرتاسر ضخامت با موفقيت تعيين شده است.