بررسي ها نشان مي دهد در سر چاههاي نفت و گاز و پالايشگاهها حجم زيادي از گازهاي مفيد (شامل متان ، پروپان ، بوتان و ...) بدليل فشار پايين تعميرات واحد و ساير دلايل فني به داخل فلز هدايت شده و مي سوزد. با توجه به ارزش حرارتي و خلوص بالاي اين گازها و عدم وچود گاز سمي H2S در اين گازها بخشي از انرژي هاي خدادادي و منابع با ارزش سوخت فسيلي به آساني هدر مي رود. هدف اين اختراع طراحي يك راكتور براي توليد هيدروژن با خلوص بالاتر و هزينه كمتر نسبت به روشهاي رايج با استفاده از گازهاي فلز پالايشگاه مي باشد داده هاي موجود نشان مي دهد تنها در يكي از پالايشگاههاي كشور (پالايشگاه قشم و سرخون) 1000 متر مكعب در ساعت گاز كه 75% آن متان و بقيه گازهاي سنگين تر غير سمي مانند پروپان و بوتان مي باشد، سوزانده مي شود. كه اين مقدار گاز شامل 80 كيلوگرم هيدروژن (معادل 500 متر مكعب) و 500 كيلوگرم ذرات نانو كربن مي باشد. در راكتور طراحي شده ابتدا بخشي از سوخت متان موجود براي توليد هيدروژن با راندمان و خلوص پايين استفاده نموده پس از توليد مقداري سوخت هيدروژن ، مشعل هيدروزني جايگزين مشعل متان مي گردد. از اين مرحله به بعد سوخت متان به جاي احتراق در مشعل اول بعنوان خوراك بداخل محصولات احتراق حاصل از مشعل هيدروژني تزريق مي گردد. از تجزيه يك مول گاز متان يك مول كربن و 2 مول هيدروژن توليد مي گردد. با توجه به اينكه كربن توليد شده بسرعت بصورت ذرات جامد درآمده براحتي قابل جداسازي مي باشد. از طرفي با توجه به اينكه محصولات احتراق مشعل هيدروژني فقط بخار آب بوده و شامل CO2 و CO نمي باشد. با سرد كردن محصولات احتراق بخار آب موجود تقطير شده و مي توان به هيدروژن نسبتا خالص دست يافت. از پارامترهايمهم براي دستيابي به هيدروژن خالص دماي محصولات احتراق قبل از تزريق خوراك بوده بطوريكه مي بايست راندمان تجزيه متان 100% باشد تا متان در خروجي وجود نداشته باشد شرايط راكتور فوق براي حصول به نتيجه مناسب با شبيه سازي محاسبه و طراحي شده است.