به طور خلاصه مي توان بيان نمود كه با استفاده از الياف به صورت افزودني به ميزان لازم به مخلوط آسفالتي مي توان رسانايي مورد لزوم را در نمونه ها و روسازي آسفالتي ايجاد نمود و به كمك هدايت الكتريكي روسازي، سيگنالهاي الكتريكي را به منظور كنترل ترافيك و ارتباط با چراغ هاي راهنمايي و همچنين ايجاد و شارش حرارت در روسازي به منظور جلوگيري از پديده ذوب و يخ مورد استفاده قرار داد. با توجه به اينكه هزينه احداث جاده ها با گذشت زمان رو به افزايش است، انجام فعاليتي كه به كمك آن بتوان هزينه‏هاي حفظ و نگهداري آنها يا احداث مجدد آن كمتر شود، بسيار حائز اهميت خواهد بود. بهترين روش براي بهبود راه‏ها صرف بودجه بيشتر روي آنها نيست، بلكه بهبود روش ساخت، طراحي و نگهداري آنهاست. ساخت جاده‏هاي مناسب در مناطق سردسير به دليل مقاومت كم آسفالت در برابر رطوبت و يخ زدگي، مشكلاتي را در مراحل ساخت رويه روسازي به وجود مي‏آورد. براي حل اين مشكل معمولاً از موادي استفاده مي‏شود كه سنگدانه‏ها را در برابر رطوبت مقاوم كند، ولي ممكن است همين مواد مقاومت ديناميكي آسفالت را كاهش دهد. پليمرها اغلب به عنوان ماده عايق الكتريكي شناخته مي¬شوند. اما، پس از سال 1977 نسل جديدي از مواد پليمري كه داراي رسانايي الكتريكي قابل قبولي بودند، تهيه و گزارش شدند [1]. اين مواد پليمري علاوه بر داشتن خواص پليمرهاي متداول (نظير سبكي وزن و انعطاف پذيري) خاصيت رسانايي الكتريكي مشابه فلزات دارند. وجود اين ويژگي ها در پليمرهاي رساناي الكتريكي موجب به كارگيري آن ها در زمينه هاي مختلف شده است. از جمله اين كاربرد ها مي¬توان به لايه هاي جاذب امواج ريزموج و امواج الكترو مغناطيس [2,3]، از بين برنده الكتريسيته ساكن [4]، پوشش هاي سطح براي محافظت در برابر خوردگي [5] و حس گرها [6-8] اشاره كرد. اگرچه تاكنون پليمرهاي رساناي زيادي شناخته و تهيه شده اند، اما پلي آنيلين، پلي پيرول، پلي تيوفن و برخي از مشتقات آن ها به دليل سهولت تهيه، پايداري بيشتر، فرايند پذيري و در دسترس تر بودن مواد اوليه اهميت بيشتري دارند. در اين بين پلي آنيلين به دليل فرايند پذيري بهتر مورد توجه بيشتري بوده است. از اينرو سعي بر آن شده است تا با استفاده از ماده پلي انيلين كه علاوه بر افزايش مقاومت ديناميكي، مقاومت يخ زدگي مخلوط آسفالتي را نيز تا حد قابل قبولي بالا مي برد، معايب مخلوط آسفالتي كاهش يابد. پلي آنيلين داراي پايداري بيشتري نسبت به ديگر پليمرهاي رساناست. اين پليمر در برخي از حلال‏ها به جز آب، به صورت جزيي حل مي‏شود. اپستين و همكارانش پلي آنيلين دوپه شده با سولفونيك اسيد ناشي (SD-SPAN) از واكنش امر ال دين بازي و سولفوريك اسيد را گزارش كردند. اين پليمر در حلال‏هاي آلي حل مي‏شود و سبب ايجاد مخلوط رسانا با رساناي محدود مي گردد. ايجاد جريان الكتريسته در حد چند ميكرو ولت سبب تحريك ملكول هاي قير و سنگندانه و تشديد پيوند بين آنها مي گردد كه در دماهاي پايين و يخبندان سبب كاهش تاثير دمايي برمخلوط آسفالتي و به تبع آن كاهش تاثيرپذيري دمايي روسازي جاده ها و خرابي هاي به وجود آمده بر آن مي گردد. شكل1- ساختار ملكولي پلي آنيلين

آسفالت مقاوم شده با شبکه نخ تایر ضایعاتی

ترافيك وسايط نقليه شهري و فعاليتهاي كارخانجات صنعتي از بزرگترين منابع آلودگي هوا در سرتاسر جهان به شمار مي روند. اكثر اين آلودگي ها ناشي از احتراق ناقص سوخت فسيلي و بخصوص فراورده هاي نفتي مي باشد. رفع آلودگي هاي زيست محيطي در كيفيت زندگي بشر كه امروزه به موضوعي مهم بدل شده، بسيار تاثير گذار است. مردم جهان خواستار زندگي در يك محيط سالم و پاك هستند. ترافيك بيش از حد و روز افزون ناشي از رشد جمعيت در كشورها باعث گسترش بيش از پيش آلودگي شده و زندگي در چنين شرايطي سلامت انسان ها را به مخاطره مي اندازد. يكي از بهترين راهكارهاي حذف آلودگي ها، از بين بردن آنها در نزديكي منبع توليدشان است. افزايش روز افزون مشكلات زيست محيطي ناشي از ترافيك وسايط نقليه شهري و فعاليتهاي كارخانجات صنعتي، منجر به انجام تحقيقات جامع در زمينه ارائه راهكارها و خلق ايده هاي نوين جهت كاهش آلودگي هاي هوا شده است. در دهه اخير پيشرفت تكنولوژي از يك سو و تقاضاي روز افزون رفع مشكلات زيست محيطي از سوي ديگر نياز به يافتن راه حلي براي رفع اين مشكلات را بيش از پيش آشكار ساخته است. از عمده ترين عوامل آلوده كننده هوا مي توان به گازهاي سمي همچون هيدروكربن ها، دي اكسيد نيتروژن و تركيبات آلي فرار (VOC) اشاره نمود كه توسط ترافيك حمل و نقل و كارخانجات صنعتي و ساير فعاليتهاي بشر توليد مي شوند. با توجه به اينكه گازهاي منتشره و آلاينده هاي خروجي از اگزوز خودروها در تماس مستقيم با سطح روسازي راهها قرار دارند، لذا كاربرد مواد جاذب آلودگي در ساخت روكش هاي روسازي مي تواند به عنوان روشي مؤثر در كاهش حجم اين آلودگي ها مطرح گردد. از جمله مهمترين اين مواد جاذب مي توان به فتوكاتاليست ها اشاره نمود. در اين روكش جديد، از مواد فتوكاتاليست با مقياس نانو جهت جذب آلودگي هاي فوق الذكر استفاده شده است. نتايج پايش احجام آلاينده ها نشان مي دهد كه استفاده از اين نوع روكش بر روي روسازي راهها و همچنين كفپوش كارخانجات صنعتي و جايگاههاي سوخت و فراورده هاي نفتي تأثير شاياني در كاهش آلودگي هاي زيست محيطي داشته و علاوه بر آن از هدر رفت بيش از پيش منابع ملي جهت مقابله با اثرات منفي اين آلودگي ها جلوگيري مي نمايد.