خلاصه: بي حسي موضعي داخل وريدي (ياIVR Intravenous Regional Anesthesia) به عنوان روش ساده ، بي خطر و قابل اعتماد براي جراحي هاي كوچك مورد استفاده قرار مي گيرد. آغاز سريع بي حسي، احتمال اندك عدم موفقيت و ريكاوري سريع ووسعت قابل كنترل بي حسي اين روش را به ويژه براي بيماران سرپايي مناسب ساخته است. مهمترين محدوديت هاي اين روش شامل درد تونيكه ، شلي عضلاني اندك، گسترش سريع حس درد پس از باز كردن تورنيكه و درد تونيكه مي باشد. تزريق جزء آن دسته از اعمال دندانپزشكي است كه بزرگترين پاسخ منفي را در كودكان ايجاد مي كند و كاهش درد ناشي از آن يكي از بزرگترين معضلات در دندانپزشكي كودكان مي باشد. از آن جا كه ضرورت استفاده از مواد بي حسي سطحي مورد ترديد و تناقض بوده و در كشور ايران چنين تحقيقي در اين زمينه انجام نشده است بنابراين ، لوسيون هاي بي حسي خصوصا با پايه گياهي مثل پوست كدو(در پوست كدو رگه هاي نازك تيره مانندي است كه از آن ها مايه چسبناكي خارج مي شود كه با قرار گرفتن در مجاورت هوا و دماي معمولي اتاق (25 درجه سانتي گراد با فشار يك اتمسفر) به صورت ماده ژله مانندي در مي آيد كه بدون بو بوده و به علت غير قابل حل بودن در آب، الكل، اسيد كلريدريك و اسيد سولفوريك و استون و... تعيين اسيد يا باز بودن اين ماده كمي مشكل است- اين ماده با افزودن اسيد نيتريك اكسيد شده و به رنگ نارنجي در مي آيد ، با بنزين با بوي بد ايجاد مي كند اين مايع با افزودن بنزين در شيشه آزمايش رسوبات ابر مانندي تشكيل مي دهد كه بعد از صاف كردن، با اضافه كردن آب مقطر دوباره به حالت اول بر مي گردد(احياي دوباره) و اين مايع به احتمال زياد يك استراست) و پوست خرمالو و....